بیوگرافی شبنم مقدمی و همسرش + عکس

بیوگرافی شبنم مقدمی بازیگر
شبنم مقدمی بازیگر ایرانی متولد ۳ فروردین ماه سال ۱۳۵۱ در شهر تهران، فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته ادبیات فارسی و دانش‌آموخته آموزشگاه آزاد بازیگری امین تارخ است. آغاز فعالیت شبنم مقدمی در عرصه هنر با اجرای برنامه “خانهٔ کاغذی” به کارگردانی شهرام کرمی در رادیو در سال ۷۷ رقم خورد و پس از آن سابقه اجرا در برنامه‌ هایی چون “هفت شنبه”، “خط خطیم، “کبوتری ناگهان” و “هفت ترانه” به کارنامه هنری او افزوده شد. شبنم مقدمی به موازات فعالیت‌ های رادیویی خود کار بازیگری در سینما را با فیلم “زخمی” (کامران قدکچیان، ۱۳۷۷) آغاز نمود و پس از آن در فیلم های زیادی به ایفای نقش پرداخت.

عکس های شبنم مقدمی بازیکر — **عکس های شبنم مقدمی بازیگر**

شبنم مقدمی و همسرش علیرضا آرا
شبنم مقدمی در سال ۱۳۸۳ با علیرضا آرا ازدواج کرده است.علیرضا آرا با نام اصلی “علیرضا محمدی” بازیگر سینما و تلویزیون است که در مجموعه هایی مانند: سریال تلویزیونی “پشت‌ بام تهران”، سریال تلویزیونی “زیر پای مادر” و سریال تلویزیونی “عقیق” فعالیت داشته است. علیرضا آرا بازیگر ایرانی متولد سال ۱۳۵۴ و فارغ التحصیل مقطع لیسانس رشته مهندسی عمران است.

پست اینستاگرام همسر شبنم مقدمی برای او
علیرضا آرا : «استاد سورپرایز کردن در روز تولد!! حتى امسال که تهران نیست و من فکرشم نمى کردم!! با کمک شهرام خان حقیقت دوست باز غافلگیرمان کردى شما،شبنم خانم جاااان؟؟!! کیفمان کوک شد و حالمان خووووووووب…خانوم خانوماااا…. ا(عکس مربوط است به فیلم سینمایی زاپاس)»

جوایز و افتخارات شبنم مقدمی

سیمرغ بلورین نقش مکمل زن سی و دومین جشنواره فیلم فجر برای فیلم امروز
سیمرغ بلورین نقش مکمل زن جشنواره فیلم فجر سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای دو فیلم سینمایی نفس و زاپاس
جایزه حافظ بهترین بازیگر زن درام تلویزیون برای مجموعه تلویزیونی مدینه

پست اینستاگرام شبنم مقدمی برای تولد برادرش بهنام

**پست اینستاگرامی شبنم مقدمی برای تولد برادرش بهنام مقدمی**

شبنم مقدمی : «تولدشه امروز…بهنام مقدمی رو می گم، تنها برادرم…دنیا که اومد، من چهارم دبستان بودم، درس مون سر ِ باز باران با ترانه …بود، سرد بود، خیلی…قشنگ یادمه …هی برف می اومد، هی نمی اومد…چشم مون به آسمون بود ببینیم تعطیل می شه مدرسه ها یا نه!عصر اون روز،درد که اومد سراغ مامانم،مامان بزرگم منو برد پیش خودش…بابام مامانمو برد بیمارستان، یادمه دلم شور می زد و بی خودی بهانه می گرفتم…غروب هوا سردتر شد، برف شدیدتر…مامان بزرگم گفت مامان و بابات امشب بیمارستان می مونن، برای به دنیا اومدن بچه، تو همین جا پیش خودم می خوابی …یه کم نق زدم، بعد خوابیدم،خواب دیدم مامان پسر به دنیا آورده …حتی یادمه تو خواب گفتم تو قول داده بودی خواهر برام بیاری! صبح مامان بزرگم بیدارم کرد گفت پاشو نازی خانوم!پاااشو که از امروز یه داداشی کوچولو داری…گفتم خواب دیده بودم مامان جان! به خدا دیدمش تو خواب!…مامان بزرگم خندید و گفت فرشته ها زودتر از من برات خبر آوردن که! از اون صبح ِ برفی زمستون، سی و شش سال می گذره …و من هنوز همه چیز رو با جزئیات یادمه…اما راستش اون موقع نفهمیدم داداش داشتن، بهنام مقدمی رو داشتن ، چقدر خوبه…چقدر مهمه…چقدر کیف داره …در طول زندگی فهمیدم…هر روز بیشتر…ما خانواده کوچیکی هستیم، خیلی کم تعداد…با رفتن بابا، حالا حتی کوچیک تر و کم تعداد تر…اما دلم خوشه به کیفیت ِ حضور ِاین تعداد ِ کم…خدا برام حفظ شون کنه…داداشی، تولدت مبارک !…مامان ، ممنون که بهنام رو به دنیا هدیه دادی…بابا ، از آسمون ، از اون بالا، حواست به ما باشه…می دونم امشب که تولد بهنامه، خوشحالی و بیشتر پیش مونی…مامان بزرگ جانم…روحت شاد…دست منو بهنام رو ول نکنی هیچوقت ها…گم می شیم، بعد تو غصه می خوری…»