بیوگرافی فرشته حسینی بازیگر افغان
فرشته حسینی بازیگر سینما ایران و افغانستان، متولد ۶ اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۶ در تهران،دارای مدرک تحصیلی دیپلم، از پدر و مادری مهاجر و اهل افغانستان است.فرشته حسینی دارای شش خواهر و یک برادر است و بر اساس برخی مصاحبه هایش در زمان کودکی برای تامین هزینه های تحصیل اش در یک کارگاه خیاطی کار می کرده و حتی روزهایی را که از شدن خستگی روی چرخ خیاطی اش به خواب می رفته هنوز به یاد دارد. فرشته حسینی زیر نظر اصغر محبی تربیت شده و به دنیای بازیگری معرفی شد و با ایفای نقش در فیلم رفتن (از هنر و تجربه) به کارگردانی نوید محمودی در جشنواره بین المللی فیلم مراکش موفق به کسب جایزه “بهترین بازیگر زن” شد. اصغر محبی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون ایران، با تأسیس آموزشگاه سینمایی ایران در سال ۱۳۷۷ به تدریس بازیگری مشغول شد و پس از چند سال فعالیت آموزشی با تأسیس سه شعبه آموزش خود را توسعه داد و همزمان به عنوان مدرس بازیگری و کارگردانی با دانشگاه آزاد اسلامی، انجمن سینمای جوانان، امور پرورشی مربیان، آموزش و پرورش و جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران همکاری کرد. آموزش هنرجویان با استعداد افغانی مقیم ایران، در رشته های مختلف سینمایی مانند “فرشته حسینی بازیگر افغان تبار ایرانی” در کارنامه اصغر محبی می درخشد. علاوه بر این بازیگرانی چون “طناز طباطبایی” و “حدیثه تهرانی” نیز از دانش آموختگان اصغر محبی هستند.
فرشته حسینی : «فعالیت ام در زمینه بازیگری را از زمانیکه ۹ ساله بودم با شرکت در دوره های آزاد آموزش بازیگری زیر نظر اساتیدی چون اصغر محبی،محمد رحمانیان و مهتاب نصیرپور شروع کردم و در اصل می توان گفت فعالیتم در تئاتر را از همان دوره ابتدایی شروع کردم و حتی اولین کارم را در چهارم ابتدایی کارگردانی کردم که در سطح استان تهران مقام دوم را بدست آورد، از آن زمان علارقم مخالفت خانواده این رشته را با جدیت دنبال کردم.البته بخاطر حساسیت خانواده ام بشتر در تئاترهای موزیکال و فرم بازی می کردم سپس در تئاتر رسمی تر هم روی صحنه رفتم و در کنار تئاتر بازی در فیلم سینمایی و مستند را نیز شروع کردم و اولین تجربه ام در مقابل دوربین با فیلم مستند “من یک دختر شادم” به کارگردانی “سامره رضایی” در سال ۹۴ رقم خورد و پس از آن برای دومین بار در فیلم رفتن از نوید محمدی حضور یافتم که اتفاقا برای این فیلم جایزه گرفتم و این فیلم نماینده سینمای افغانستان در در اسکار ۲۰۱۶ بود. اوایل می خواستم به افغانستان برگردم و آنجا فعالیت کنم اما شرایط فعالیت در افغانستان هنوز مهیا نمی بینم و دوستان داخل افغانستان بیشتر از هر جای دیگر برایم مانع تراشی کرده اند.»
فرشته حسینی و همسرش
فرشته حسینی مجرد بوده و همسری ندارد.
آدرس صفحه اینستاگرام فرشته حسینی : https://www.instagram.com/fereshtehosseini2030
پست اینستاگرام فرشته حسینی در مورد وطن
جدایی هرات از ایران
در قرن ۱۶ م. هرات تحت کنترل صفویان ایران قرار گرفت. در دوران صفوی هرات مهمترین شهر و مرکز خراسان محسوب میشد. شاه عباس در این شهر به دنیا آمد و تا پیش از به سلطنت رسیدن در این شهر زندگی میکرد.هرات همواره مورد طمع ازبکان بود حتی چندبار این شهر به دست ازبکها افتاد. اما سلطه ازبکان بر این شهر کوتاه مدت بود و آنها از ضعف حاکمان محلی صفوی در اوایل سلطنت شاه طهماسب اول و اوایل سلطنت سلطان محمد خدابنده و شاه عباس اول استفاده کردند و هر بار برای مدت کوتاهی این شهر را در اشغال داشتند. گفتنی است پس از سقوط صفویان، هرات مدتی در اشغال طایفهٔ ابدالی بود و به دست نادر شاه افشار افتاد. پس از مرگ نادر، افغانها بر هرات مسلط شدند. در دوران معروف به بازی بزرگ ماموران بریتانیایی در هرات فعال بودند و از جدایی هرات از حکومت ایران پشتیبانی میکردند. در دوران قاجار نیز، در ۱۲۴۹ ه. ق عباس میرزا از سوی فتحعلی شاه قاجار مامور پس گرفتن هرات از افغانها شد. مرگ عباس میرزا در راه مشهد این کار را ناتمام گذاشت. محمد شاه قاجار نیز کوششی برای فتح هرات کرد که ناکام ماند. در زمان ناصرالدین شاه قاجار، دوست محمدخان، حاکم کابل و قندهار هرات را گرفت. نیروهای ناصرالدین شاه تحت فرمان حسامالسلطنه هرات را محاصره کردند و در سال ۱۲۷۳ ه. ق (۱۸۵۷ میلادی و ۱۲۳۶خورشیدی)این شهر را گرفتند. با تهاجم بریتانیا به جنوب ایران و بحرانی شدن روابط ایران و بریتانیا طی عهدنامهای که در ۱۲۷۳ ه. ق (۱۸۵۷ میلادی و ۱۲۳۶خورشیدی) در پاریس بین نماینده ایران و سفیر بریتانیا امضا شد قرار شد که نیروهای بریتانیا از بنادر و جزایر جنوب ایران خارج شوند و در عوض ایران نیز سپاهیان خود را از هرات فراخواند و استقلال افغانستان را به رسمیت شناخت. پس از جنگ هرات قسمتهایی از شرق هریرود به بعد (شامل هرات) به افغانستان پیوست شد. در جنگ هرات که در اوایل حکومت محمد شاه قاجار رخ داد، سپاهیان ایران هرات را که حاکم آن با پشتیبانی انگلیسی ها اعلام استقلال کرده بود محاصره کردند. اما به علت اشغال جزیره خارگ به وسیله نیروی دریایی انگلیس و اولتیماتوم آن کشور به ایران، سپاهیان ایران به محاصره هرات پایان دادند و این امر به تدریج مقدمات جدایی افغانستان را از ایران فراهم ساخت تا اینکه در سال ۱۸۵۷ میلادی (برابر با ۱۲۷۳ قمری و ۱۲۳۶ شمسی) افعانستان از ایران جدا شد.واژهٔ افغانستان به عنوان نام یک کشور در سال ۱۹۲۳ و در قانون اساسی امانالله شاه به تصویب رسید.[۱] از زمان استقلال افغانستان در سال ۱۹۱۹ (میلادی)، این کشور دو بار توسط امپراتوری بریتانیا اشغال گردید و تازمان اعلان استقلال آن توسط امانالله خان در ۱۹۱۹ (میلادی) سیاست خارجی افغانستان زیر نظر مستقیم امپراتوری بریتانیا بود.
پست اینستاگرام فرشته حسینی برای روز تولد اشکان خطیبی
فرشته حسینی : «هرچند که تو توى کشور دیگه اى متولد شده باشى ، هرچند که بگن تو از نژاد دیگه اى هستى،هرچند که تفاوت هایی بین انسان ها وجود داشته باشه،اما چند تا چیز توى همه ى این دنیاى بزرگ یکسانِ…”انسانیت”، “خاطرات” ، “محبت” مارسل (اشکان جانِ خطیبى). ما از دو نژاد متفاوت بودیم اما در نقشى یکسان ..در بدن انسان .. من در ایران متولد شدم و با وجود تمام سختى ها بهترین خاطرات زندگیم تو خیابوناى ولیعصر بوده ..و دوستان زیادى دارم که با کلمه ى “نژاد”غریبه اند..اشکان جانِ خطیبى زمینى شدنت مبارک و همیشه همین طور پرتلاش و مهربان باشى»
دلنوشته اینستاگرامی فرشته حسینی
فرشته حسینی : «متولد ایرانم از پدر و مادری افغانستانی. چی باعث میشه کسی فکر بکنه من نباید از حقوق انسانی بهرهمند باشم ؟ کی تصمیم میگیره که اجازه ی داشتن عزت نفس، حقوق برابر و آرامش رو به من نده؟ چی باعث میشه وقتی میخواید کسی رو مسخره کنید بگید “مثل افغانیا” میمونه؟ چی توی من وجود داره که شما رو انقدر آزار میده؟ چی باعث میشه به من بی احترامی کنید؟ چی باعث میشه انقدر بی رحم باشیم نسبت به هم؟ نژاد؟ کی تعیین کرده این مرزای احمقانه رو؟ این مرزها قرار نیست که تعیین بکنه که چه کسانی رو باید دوست داشته باشیم و از چه کسایی متنفر باشیم بدون اینکه ارتباطی برقرار شده باشه…قرار نیست هیچ مرزی مانع عشق ورزیدن و احترام بشه.»
عکس های فرشته حسینی بازیگر افغان
2 دیدگاه
محمد مسلمان
سلام. من بیوگرافی فرشته حسینی را خواندم. واقعا آفرین به خانم حسینی که اعتماد به نفس خوبی دارند. اما فقط برای آگاهی ایشون و دلجویی از دیگر هم وطنان افغان می خوام یک موضوعی را مطرح کنم. ببینید ایران سال ها پیش جهاد سازندگی بعد از جنگ داشت و به نیروی کارگر احتیاج داشت. از طرفی چون برنامه و مدیریت کشور هم ضعیف بود، در مملکت را برای مهاجران با سواد و تحصیل کرده ی افغان باز نذاشت (مثل کاری که الان همه ی کشورهای اروپایی، استرالیا و … برای جذب افراد تحصیل کرده، ماهر و … در دنیا انجام می دهند و او نا رو در کشورشون می پذیرن و میشه فرار مغزها و فرار ژن ها و …). بلکه ایران در واقع پایین ترین سطح تحصیلی و وضعیت مالی افغان ها از مرزهای خودش وارد کشور کرد و همین باعث شد که بین ایرانیان این ذهنیت ایجاد بشه که افغانی ها همه بدبخت و بی سواد و خیلی ببخشید، دزد و … هستند. در صورتیکه این مشکل مدیریت ایران بود که قشر افغان را فیلتر نکرده و سطح پایین ها بیشتر به ایران آمدند و سطح بالاها به کشورهای پیشرفته ی دنیا رفتند. از طرفی ایرانیانی را تصور کنید که برای کارگری به ژاپن می رفتند و حتی به مرده های آنها هم رحم نمی کردند د توی جسد موقع سوزاندن ترقه میذاشتند تا جسد صدا بده و پول بیشتری بگیرند.یا یه بلیط مترو می کشیدند در دستگاه بلیط ورودی و تا در باز میشد ۶ تایی سوار می شدند! خوب اون زمان ژاپن هم ایرانی ها را به عنوان نیروی کار کی گرفت و خیلی از ایرانی های سطح پایین، بیسواد و با سطح فکر و فرهنگ پایین به اونجا رفتند و همین باعث شد که ژاپن دیگه سخت به ایرانی ها اجازه ی ورود به کشورش بده چون ایرانی ها را کلاه بردار، با فرهنگ اجتماعی پایین و … شناخته بود. پس اگر در مورد موضوعی قرار صحبت یا قضاوت بشه باید پیشینه ی اون مسئله مشخص بشه. حالا این وسط پدر و مادر خانم فرشته حسینی افغانی هستند اما ممکنه جزء درصدی از جامعه ی افغان بوده باشند که سطح فکر و فرهنگ بالایی داشتند. همه را نباید با یه چوب زد. و اینکه حتی اگر برفرض پدر یک نفر هر چی باشه یا هر چقدر بد باشه باید بتونیم شخصیت هر کسی را در قالب همون شخص ببینیم و نژاد پرست نباشیم مثل انگلیسی ها بلکه مثل خیلی از کشورهای دنیا احترام بزاریم به نژادهای مختلف و سعی کنیم مسائل را اول تحلیل درست بکنبم بعدش اگر خواستیم قضاوت کنیم.ممنون از مطالب خوبتون
ناشناس
نه اینجوری نبود افغانهای ایران در سطح خود ایران پیشرفت کردن در ضمن یک حدی از پیشرفت برای باز بود نه بی نهایت و اینکه افغانها دزد و گدا هم هیچ وقت نداشتن همه کار کردن و زحمت کشیدن . …ولی این چن ساله موقعیت بهتری رو فراهم کردن چون دیدن بقیه کشورها که چگونه مهاجرینش پیشرفت کردن …واسه فیلتر کردنم که گفتی ادم حسابیاشون رفتن اروپا و کانادا .این قشرم که اینجا اومدن به خار مذهب شیعه هست کلا هیچ کسی از مملککت مردم انتظار نداره کلا دستتون درد نکنه مرسی از تحمل کردنتون