بیوگرافی فريبا كوثري + همسر فریبا کوثری کیست؟

بیوگرافی فریبا کوثری

فریبا کوثری متولد ۱ آذر سال ۱۳۴۵ در زاهدان، دارای دیپلم اقتصاد بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر است. فریبا کوثری در خانواده ای با ۲ فرزند بزرگ شده است و یک برادر دارد. پدر فریبا کوثری معاون اداره پست و تلفن و تلگرام زاهدان بود و زمانیکه فریبا ۵ ساله بود خانواده او به تهران نقل مکان کرد. فریبا در جوانی دوست داشت مهماندار هواپیما شود اما سرنوشت باعث شد در ۲۲ سالگی بدون گذراندن دوره های بازیگری و شاید داشتن دانش ای در زمینه این حرفه وارد عرصه بازیگری شود. اولین تجربه فریبا کوثری در این هنر، ایفای نقش در فیلم “چهره یک صهیونیست” در سال ۱۳۶۷ بود. فریبا کوثری در مورد ورودش به عرصه بازیگری گفته است: «آن موقع کلاس‌ های بازیگری که نبود، تازه جنگ تمام شده بود و آموزش بازیگری هم جایگاه مشخصی نداشت. به همین دلیل سعی کردم از استادان بزرگ آن زمان یاد بگیرم. شاید شاگرد خوبی نبودم؛ ولی همه تلاشم را می کردم. من درکنار زنده‌ یاد خسرو شکیبایی، مهدی هاشمی، فرامرز قریبیان، جهانگیر الماسی، مرحوم حمیده خیرآبادی، محمد علی کشاورز و بزرگان دیگری که هر کدام دنیایی از تجربه بازیگری بودند، درس‌ های زیادی یاد گرفتم.خوشحالم که با کارگردان‌ های خوب و بزرگی کار کرده‌ام. مرحوم رسول ملاقلی‌پور، کمال‌تبریزی، مرحوم شهریار پارسی‌پور، جعفری جوزانی، داوود میرباقری، سهیلی‌ زاده، مهدی فخیم‌ زاده، تهمینه میلانی و همین‌طور بازیگران خوبی که از آن‌ها چیزهای بسیاری آموختم». شاید بخش زیادی از شهرت و محبوبیت فریبا کوثری به سریال معصومیت از دست رفته در سال ۱۳۸۰ و سپس سریال های چون بی گناهان (۱۳۸۶)، بی صدا فریاد کن (۸۷) و دلنوازان (۸۸) برگردد.

فریبا کوثری : «اولین بار بحث بازیگری را در خانه مطرح کردم مادرم با وجود اینکه زن سختگیری بود اما از این تصمیم من حمایت کرد. او به من گفت : طوری تو را تربیت کردم که شک ندارم در هیچ شرایطی دست از پا خطا نمی کنی، دلگرمی و حمایت های او باعث پیشرفتم در این وادی شد.»

عکس فریبا کوثری

فریبا کوثری و همسرش (همسر فریبا کوثری کیست)

فریبا کوثری که شخصیتی مطمئن، خاص و محترم دارد، کمتر در حواشی سینمایی حضور داشته و دور از جنجال و هیاهو است. همین امر باعث شده است نسبت های دروغین و شایعه هایی در خصوص همسر فریبا کوثری کمتر اتفاق بیفتد چرا که او هرگز ازدواج نکرده است. فریبا کوثری : «من به شدت به خانواده ام وابسته هستم. این وابستگی توأم با احترام باعث شده بود که در طول سال ها دلم بخواهد همواره به مادر و برادرم نزدیک باشم، به همین خاطر در مقطعی فکر می کردم ممکن است ازدواج بین من و آنها جدایی بیندازد یا باعث شود در زندگی مشترک من خللی ایجاد شود. من ارتباط بسیار نزدیکی با برادرزاده هایم کیمیا و پوریا دارم و کنار آنها بودن مرا آرام می کند، آنان را به مانند بچه های خودم دوستدارم و حضورشان باعث می شود که من خلأ مادر نشدن را کمتر حس کنم.»

عکس فریبا کوثری و برادرش

فریبا کوثری : «اینکه می گویید نسل ما به نوعی سنبل عصر طلایی زنان در ایران هست و هنوز هم بسیاری پز خصوصیات اخلاقی ما را می دهند و یاغی گری کمتری در میان آنها وجود داشته، شاید از جهتی درست باشد اما به نظرم این خصوصیات در مورد نسل قبل ما هم صدق می کرد، با این تفاوت که زنان هم نسل من آزادی های بیشتری برای حضور در جامعه و تصمیم گیری های فردی برای خودشان داشتند چرا که بسیاری از زنانی که در دوره قبل از ما به سر می بردند و به نوعی هم نسل مادران ما هستند از حقوق های ساده ای نظیر ادامه تحصیل، انتخاب همسر، اظهار نظر و حضور در جامعه محروم بودند اما زنان هم نسل من حضور پررنگی را در جامعه داشتند و می توانستند در کنار رسیدگی به خانواده در محیط کار هم حضور داشته باشند.»

فریبا کوثری: «این نشان می دهد که نسل به نسل، افراد برای به دست آوردن جایگاه شان در جامعه تلاش بیشتری کردند و برای دستیابی به این جایگاه دست به یاغی گری هم زده اند. این موضوع حکایت از تفاوت نسل ها را با هم دارد، منتهی، آن چیزی که در این میان وجود دارد این است که در گذشته تغییرات و به دنبال آن شکاف میان نسل ها با کندی رخ می داد و شاید هر ده سال یک بار ما شاهد تغییرات بودیم اما الان این تغییرات روزانه شده است و ما هر لحظه شاهد تغییر در دنیای پیرامون مان هستیم.»

عکس فریبا کوثری و مادرش

اختلاف سنی بسیار کم فریبا کوثری و مادرش

فریبا کوثری : «من و مادرم تنها با هم پانزده سال اختلاف سنی داریم. همین موضوع باعث شده که نسبت به هم احساس نزدیکی بیشتری داشته باشیم. وقتی که کم سن و سال بودم، پدرم فوت کرد و مادرم به نوعی ما را به دندان گرفت.» فریبا کوثری خیلی زیاد به سلامت روانش اهمیت می دهد. او سعی می کند زیاد کتاب بخواند، موسیقی گوش بدهد، ورزش کند و با این کارها آرامش روانی خود را به دست می آورد. جالب آنکه خودش معتقد است برعکس چهره و صدای آرامی که دارد، درونی پر از تلاطم داشته و شخصیتی بسیار حساس و زودرنج دارد.

فریبا کوثری : «مادرم در تربیت ما زنی سختگیر بود و تمام حواسش را معطوف به این می کرد که ما خوب تربیت شویم و حد و حدود را زیر پا نگذاریم. یادم است سال ها قبل وقتی که هجده سالم بود به تولد دوستی دعوت شده بودم. این اولین باری بود که مادرم اجازه می داد من به تنهایی تولد بروم، هر چند که تا خانه دوستم من را همراهی کرد. یادم است آن روز مادرم از من خواست ساعت ۹ به خانه بازگردم اما من نیم ساعت دیرتر برگشتم و او به قدری با من برخورد تندی داشت که هرگز جرأت نکردم بعد از آن ثانیه ای دیرتر از آن چیزی که مادرم برایم تعیین کرده بود به خانه برسم. حساسیت های او در این مقطع به خاطر این بود که ما به قوانین خانواده احترام بگذاریم، شاید باورتان نشود، با گذشت سال ها هنوز من با مادرم رودربایستی دارم و محال است برخوردی دور از احترام با او داشته باشم.»

عکس فریبا کوثری

فریبا کوثری : «متاسفانه من خیلی زود پدرم را از دست دادم و پدر خانواده شدم. با این حال خانه پدری برایم امنیت و آرامش داشت. باز هم متاسفانه آخرین خانه ای که در آن پدرم زندگی می کردیم، مثل خیلی از خانه های قدیمی خراب شده و به جایش آپارتمان ساخته شده است. چند وقت پیش به محله قدیمی مان رفتم و دیدم آخرین خانه پدری ام کاملا تخریب شده است. وقتی آن صحنه را دیدم انگار همه خاطرات کودکی ام خراب شد و دائم با خودم می گفتم ای کاش به آنجا نمی رفتم چون دلم می خواست آن خانه با همان شکل و شمایل در ذهنم باقی بماند. به هر حال پدر برای دختر یک تاج افتخار و پشتوانه است.»

علاقه فریبا کوثری به نقش هایی که ایفا کرده است

فریبا کوثری : «من همه نقش هایم را دوست دارم چون در همه آنها ردپایی از خودم هم هست اما نقش هایم را در سریال معصومیت از دست رفته و مختارنامه بیشتر دوست دارم و هنوز هر ازگاهی به آنها فکر می کنم. من ۱۱ ساله بودم که انقلاب و پس از آن جنگ آغاز شد. به همین دلیل هیجانی را تجربه نکردم و می توانم بگویم جوانی و انرژی ام را در گذشته به جای گذاشتم و آن هیاهوی جوانی را که باید می داشتم، از دست دادم.»

عکس فریبا کوثری

فریبا کوثری و حضورش در فضای مجازی

فریبا کوثری : «دنیا این روزها با شتاب به سمت تکنولوژی رفته و مسائل مختلف را تحت تاثیر خودش قرار داده است، همین موضوع باعث شده که اینترنت، کامپیوتر، گوشی های هوشمند و … در زندگی ما نقش پررنگی را بازی کنند و به نوعی تکنولوژی جای روابط انسانی و خانوادگی را در زندگی ما گرفته است. در گذشته، خبر، تنها از طریق چند روزنامه محدود و دو شبکه تلویزیونی به ما منتقل می شد اما این روزها ما در هجوم اطلاعات بسیاری قرار داریم. این موضوع از جهتی خوب است اما از جهتی دیگر باعث تنهاش دن ما شده است. در گذشته اگر میهمانی برگزار می شد، افراد سعی در معاشرت با یکدیگر داشتند اما این روزها وقتی به خانه هم می آیند، اولین چیزی که سراغش را می گیرند، پسورد «وای فای» است. این موضوع باعث می شود که میهمان ها، بیشتر از معاشرت با یکدیگر، تمایل داشته باشند که خودشان را با تلفن های همراه شان سرگرم کنند و این بی شک باعث فاصله افتادن میان آدم ها می شود.»

فریبا کوثری : «سرعتی که در پیشرفت جامعه به جهت ورود تکنولوژی وجود داشته، باعث شده که نسل ما هم سعی کنند خودشان را به نسل جوان برسانند. هر چند که ممکن است این حرکت در قیاس با نسل جوان کمی کندتر انجام شود ولی خب اگر من نخواهم خودم را به نسل سوم برسانم، بی تردید تعامل در این جامعه برایم سخت می شود. هیچ وقت یادم نمی رود سال ها قبل که می خواستم کار با کامپیوتر را یاد بگیرم، تمام نکات مربوط به آن را یادداشت می کردم در حالی که جوان ترها نیازی به این کار ندارند اما با هر ترفندی که بود سعی کردم استفاده از تکنولوژی را یاد بگیرم تا از جامعه عقب نمانم. این روزها هم به لطف اینستاگرام و فیس بوک ارتباطم را با مخاطبان حفظ کردم و به نوعی به آنها نزدیکتر شدم. این واقعیت این روزهاست، نمی توانی به آنها پشت کنی.»