بیوگرافی فریدون محرابی و همسرش + عکس

بیوگرافی فریدون محرابی بازیگر
فریدون محرابی متولد ۱ فروردین ۱۳۵۸، دارای مدرک کارشناسی بازیگری از دانشگاه هنر و معماری و فوق‌‌ لیسانس کارگردانی و بازیگری از دانشکده‌ سینما و تئاتر،کارگردان و بازیگر رادیویی و بازیگر تلویزیون و سینما است. اصلی ترین فعالیت فریدون محرابی کارگردانی رادیو است و یکی از معروف ترین کارگردانان رادیویی به حساب می آید. وی همچنین علاوه بر کارگردانی خودش عم به عنوان بازیگر در نمایش های رادیویی فعالیت دارد. پدر فریدون محرابی آقای حسین محرابی است و هیچ نسبتی با اسماعیل محرابی و دخترش آشا محرابی ندارد.

فریدون محرابی و همسرش
فریدون محرابی متاهل است و گاهی در اینستاگرام خود عکس های همسرش را منتشر می کند اما در مورد اطلاعات همسر فریدون محرابی اطلاعات دقیقی در دست نیست.

پست اینستاگرام فریدون محرابی برای همسرش

ای رهیده جان تو از ما و من … ای لطیفه ی روح اندر مرد و زن
مرد و زن چون یک شود آن یک تویی … چون که یکها محو شد آنک تویی
این من و ما بهر آن برساختی … تا تو با خود نرد خدمت باختی
تا من و توها همه یک جان شوند … عاقبت مستغرق جانان شوند
مولانا

فعالیت های فریدون محرابی در تلویزیون
فریدون محرابی در سریال‌ هایی مانن : مدار صفر درجه، مرگ تدریجی یک رویا، به کجا چنین شتابان، آشپزباشی و خانه بی پرنده به ایفای نقش پرداخته است.

پست اینستاگرام فریدون محرابی در عید ۹۹ که عیدی همراه با بیماری کرونا در جهان بود!

فریدون محرابی : «پنجم فروردین ماه سال هزار و سیصد و نود و نه… فرق نمى کنه کجاى این جهان باشم.فرق نمى کنه چه چیز در جهان مُد شده، برام فرقى نمى کنه. فقط اینو میدونم که آدمها به هم مربوط میشن و این با خواستمون ارتباطى نداره. من به تو، تو به اون و اون به من ربط پیدا مى کنیم از استرالیا تا کانادا، از سوئد تا یمن و از ایران تا همه جا، یه جورى به همدیگه ربط پیدا مى کنیم. به نظرم دنیا به یه فلسفه ى مشترک نیاز داره تا با هر سنت، زبان و یا ترجمه اى بتونه در اندیشه و زندگى جارى بشه. فرهنگ مثل ویروسى نامحسوس تاثیر خودشو بر روى انسان و جهان مى ذاره. شاید با حضورِ ویروسِ کرونا اتفاق هاى ناخوشایندِ بیشمارى افتاده ولى تنها به یک نکته توجه کنیم؛ شاید جهان به یک توقف نیاز داشت.شاید ما نیاز به یک چراغ قرمز داشتیم تا بدونیم کجاى کارِ این جهان هستیم. شاید مغزها و اندیشه ها ویروسى شده و بهتره با تامل به خودمون نگاهى بندازیم، شاید بدونِ اینکه آگاه باشیم بیش از اندازه مسحورِ سرعت و نیازهاى زندگى شدیم….یه توقف و پیدا کردنِ ریتم و سرعتِ منطقى براى زندگى خودمون کمترین موهبتیه که میشه این روزها از خودمون انتظار داشته باشیم….اگه سرعتمون یکى بود تو یه کدوم از بزنگاههاى زندگى همقدم میشیم تا لبخند رو بهمدیگه هدیه بدیم….. آرزوىِ داشتن روزهایى قشنگ و تغییراتى بنیادین برامون دور و دیر نیست….به امیدِ محقق شدنِ رویاهاى زیبامون، با هم، چشم تو چشم.»