بیوگرافی نوش آفرین و همسر سابق سعید راد بازیگر معروف ایرانی
نوش آفرین با نام واقعی “فاطمه عبدی گلنگشی” متولد اول فروردین سال ۱۳۳۵، از بازیگران و در واقع خوانندگانی محسوب میشود که در زمان پیش از انقلاب اسلامی در ایران و پس از آن در خارج از ایران به فعالیت مشغول بوده است. نوش آفرین که متولد روستای گلنگش، دهستان خورگام بخش عمارلو شهرستان رودبارگیلان است، در کودکی طعم جدایی پدر و مادرش را چشید و از آنجاییکه تنها فرزند پدر و مادرش بود، برادر و خواهر تنی نداشته و چهار خواهر و دو برادر وی حاصل ازدواج مجدد پدرش هستند.
پدر نوش آفرین وقتی وی کودک بود به تهران مهاجرت کرده و در خیابان سلسبیل ساکن شد. بزرگ شدن در چنین شرایطی برای یک کودک می تواند باعث بروز مشکلات روحی بسیاری شود و شاید از آن جمله بتوان نیاز روحی به دیده شدن، مورد توجه بودن و با اثبات اعتماد به نفس را نام برد و برخی معتقدند نوش آفرین نیز از این قاعده مستثنی نبود و از دوران نوجوانی علاقه بسیاری برای ورود به دنیایی برای دیدن شدن داشت و با توجه به شرایط اجتماعی آن زمان در ایران، شاید بهترین راه برای او ورود به عرصه بازیگری و هنرپیشگی بود. هرچند که سینمای ایران در زمان پیش از انقلاب دارای محتوای عمیقی نبود و بسیاری از فیلم ها بر اساس نقش آفرینی های نامناسب و صحنه های دور از عرف ساخت می شدند اما به هر حال نوش آفرین که دختر ۱۶ ساله ای بیش نبود این مسیر را انتخاب کرده و وارد دنیای سینما شد تا نهایتا به هدف اصلی خود که خوانندگی بود برسد.
این تا حدی است که بر اساس مصاحبه هفته نامه جوانان در مهر ماه سال ۱۳۵۲، نوش آفرین علت علاقه و ورودش به دنیای سینما و خوانندگی را اینگونه مطرح کرده بود که : «قصد ورود به عالم موسیقی را دارم که مادرش با دیدن قیافه من، بسوی من باز گردد و آرزوئی که سالها در دل دارشته ام بر آورده شود.» هر چند که گذر زمان نشان داد که گویا هرگز مادرش برای دیدار او نرفته است اما نباید از این واقعیت گذشت که بسیاری از کودکان و جوانان از نوع زندگی پدر و مادرهای خود ضربه هایی میخورند که شاید جای زخمشان دردهای بسیار و همیشگی برای آنها باقی بگذارد.
اما داستان ورود نوش آفرین به دنیای سینما جنجال های خاص خود را نیز به همراه داشت. سعید راد که از بازیگران معروف و جوان آن زمان سینمای ایران بود، دست از زندگی با همسرش کشید و با نوش آفرین ازدواج کرد. اینکه در زندگی خصوصی سعید راد چه میگذشت مسئله ای شخصی بود اما در دنیای سلبریتی ها، اینکه یک بازیگر معروف از همسر خود جدا شده و با یک بازیگر کم سن و سال ازدواج کند موضوعی است که رسانه ها قطعا به آن خواهند پرداخت و حتی هر دو نفر را قضاوت خواهند کرد و بر همین اساس سعید راد و نوش آفرین نیز از این قاعده مستثنی نبودند.
سعید راد بازیگری که در اواسط دههٔ ۱۳۶۰ ممنوع التصویر شده بود به همراه همسرش نوش آفرین ایران را ترک کرده و مدتی در هند سپس در کانادا و بعد در ایالات متحدهٔ آمریکا به سر برد. زندگی سعید راد و نوش آفرین که از سال ۱۳۵۴ آغاز شده بود، بعد از ۱۷ سال در سال ۱۳۷۱ به جدایی ختم شد و سعید راد سال ۱۳۷۸ به وطن بازگشته و پس از سال ها دوری از سینما، در دوئل به کارگردانی احمدرضا درویش ایفای نقش کرد.
نوش آفرین در مورد ازدواج و زندگیش با سعید راد گفته است : «اگر زندگی با سعید زاد خوب بود ادامه میدادم. ۱۷ سالی هم که ادامه دادم مجبوری بود. هفت سال بعد از انقلاب ایران بودم، بعد هم رفتم هند و ۵ سال آنجا بودم و بعد هم رفتم کانادا. کانادا که رسیدم بعد از دو سه سال از هم جدا شدیم. اگر زودتر از سعید راد جدا شده بودم، در هند می ماندم و همانجا بازیگری را ادامه می دادم. چرا که واقعا علاقه زیادی به فیلمهای هندی داشتم. من در هند شانس بزرگی آوردم و با “آمیتاب باچان” آشنا شدم. ایشان به من پیشنهاد فیلم دادند. ولی متاسفانه آن موقع ازدواج کرده بودم و سعید اصلا راضی نبود که من این کار را ادامه دهم.»
نحوه ورود نوش آفرین به دنیای بازیگری و موسیقی
نوش آفرین در سال ۱۳۵۱ و در سن ۱۶ سالگی در حالیکه در دبیرستان کیوان واقع در خیابان مرتضوی تهران مشغول به تحصیل بوده و همزمان در یک شرکت مشغول بکار بود، در پی خواندن یک آگهی از جانب استودیو پیام مبنی بر نیاز به یک چهره جدید جوان جهت ایفای نقش در یک فیلم سینمایی به دفتر این استودیو مراجعه کرد. فیلم مذکور “شورش” نام داشته و بنا بود زنده یاد رضا میر لوحی آنرا کارگردانی کند. در بین تعداد زیاد دختران جوان متقاضی بدلیل شباهت ظاهری نوش آفرین آینده با خانم آفرین که پیش از این هنرپیشه سینما بود و در آن زمان به دلیل ازدواج از هنرپیشگی دست کشیده بود مورد توجه فیلمبردار فیلم مورد نظر مرحوم ایرج صادق پور که اتفاقا همسر آفرین بود قرار گرفته و به میر لوحی معرفی شد.
اما نوش آفرین بدلیل شرایط سخت استودیو از جمله تعهد با سفته صد هزار تومانی از شرکت در فیلم شورش منصرف شد. وی بعد از مدتی توسط مرحوم یدالله شیر اندامی هنرپیشه معروف آن زمان که از دوستان پدرش بود جهت بازی در فیلم “قصه ماهان” معرفی شد. دومین فیلم نوش آفرین “دشمن” نام داشت که در رده فیلم های تجاری خوش ساخت قرار گرفت. نوش آفرین که در یک صحنه فیلمبرداری فیلم تازه اش پاداش دچار سوختگی دست شده بود ابتدا درباره این حادثه گفت : قرار بود در صحنه ای از فیلم با ریختن ظرف نفت روی لباسم به قصد خود کشی خود را آتش بزنم اما بدبختانه این ماجرا با غفلتی که شد نزدیک بود حقیقتا بسوزم و در لحظه حادثه هم از ناحیه شکم ،پهلو و پشت و دست راست دچار سوختگی شدید شدم و مرا به بیمارستان سینا بردند.
نوش آفرین : «گاهی وقت ها وقتی فکر میکنم به گذشته خودم و شروع کاری که داشتم میگویم که شاید میتوانستم کارم را خیلی بهتر انجام دهم، شاید بهتر میتوانستم خودم را به مردم نشان دهم.»
عکس های قدیمی نوش آفرین و سعید راد


1 دیدگاه
ناشناس
خودمونیم برگشتیم به بیش از چهل سال پیش…………………………..