صید ترال چیست؟ + دلیل غیر مجاز بودن صید ترال

صید ترال به چه معناست؟
ترال واژه ای انگلیسی (Trawl) است و نام یکی از انواع تورهای ماهیگیری است که در صید آبزیان استفاده می شود.ترال که با نام “گوفه تور” هم شناخته می شود، تور ماهیگیری بزرگی است که به شکل قیف بافته شده و دو طرف آن به دو تخته متصل شده و معمولاً به دنبال شناور در بستر دریا کشیده می‌شود و به این عمل در انگلیسی
“ترالینگ” و در فارسی “گوفه‌ کشی” گفته می شود و شناوری که تور ترال را به دنبال خود می کشد گوفه‌ کش نامیده می شود. صید ترال یا به صورت “ترال تکی” یعنی با یک قایق صیادی کوچک و یا به صورت “ترال جفتی” یعنی با دو شناور مخصوص ترال انجام می شود.

بوسیله ترال می‌توان “فانوس ماهیان” (myctophids) که جزء “ماهیان میان زی” هستند و “میگو شیشه‌ ای” که در اعماق بیشتر از ۲۰۰ متر زندگی می‌کند، را صید نمود.

صید ترال عمدتاً برای صید تجاری مورد استفاده قرارمی گیرد و در برخی موارد نمونه برداری‌های علمی یا مطالعاتی هم به روش ترال انجام می شود.

ترال را می‌توان بسته به چگونگی قرارگیری تور ترال در آب به ترال کف و میانی تقسیم نمود :

ترال میانی : از ترال میانی برای صید ماهیانی مانند آنچوی، ماهی تن و ماهی ماکرل، استفاده می‌شود.(ترال میانی نیز به عنوان نوعی ترال سطحی شناخته شده‌ است.)
ترال کف : با ترال کف، ماهیان کف زی (groundfish) و نزدیک کف مانند: روغن ماهی، ماهی مرکب، کفشک ماهیان وماهی صخره‌ای صید می‌شود.

زنجیرهای کفی تورهای ترال نیز، بخودی خود بسیار متفاوت هستند :

زنجیر درتورترال میانی کم یا به کلی حذف شده‌ است.
اندازه تور ترال میان سطحی معمولاً بسیار بزرگتر از ترال کف است.
دهانه‌ های تور ترال بسیار بزرگ و چشمه‌ ها، کوچک هستند.
درب ترال میانی (تخته صید) در اشکال گوناگون تری از درهای ترال کف وجود دارد، اگر چه درهایی نیز وجود دارد که می‌تواند برای هر دو ترال استفاده شود.

اثرات مخرب صید ترال چیست؟
تور ترال برای کشیده شدن در آب های میان سطحی، عمیق و بر کف دریا استفاده می‌شود. به همین علت این نوع صید آبزیان باعث آشفتگی و برهم خوردن توازن در زندگی دریایی می‌گردد. اگر چه امروزصید به شیوه ترال به شدت در برخی از کشورها کنترل می‌شود، ولی این روش صید، هدف بسیاری از اعتراضات زیست‌ محیطی است.

نگرانی‌ های زیست‌ محیطی مرتبط با ترال به دو حوزه مربوط می‌گردد:

استفاده بیش از حد از ترال
آسیب‌ های فیزیکی که ترال به بستروارد می‌کند.

از آنجا که ترال کف شامل “کشیدن ابزار سنگین ماهیگیری در کف دریاست”، می‌تواند تخریب‌ هایی در مقیاس بزرگ در کف اقیانوس ها ایجاد نماید، ازآن جمله :

شکستن مرجانها
خسارت به زیستگاه
حذف جلبکهای دریایی

مهمترین اجزای تأثیرگذار ترال تخته‌ های صید هستند، که می‌تواند چندین تن وزن داشته باشند و شیارهای عمیقی در کف دریا ایجاد کنند، و ساختار زنجیر پایینی نیز که معمولابه لبه پایین تور متصل بوده وهمیشه با کف دریا در تماس باقی می‌ماند. بسته به نوع ساختارزنجیر پایینی، ممکن است سبب جابجایی سنگ‌ های بزرگ یا تخته سنگ‌ ها شده، آن‌ها را همراه با کشیدن تور، برهم بزند یا به موجوداتی که حرکتی ازخود ندارند صدمه بزندو همچنین رسوبات بستررا برهم بزدند.

این اثرات باعث کاهش تنوع گونه‌ ها و تغییرات زیست‌ محیطی به سمت رشد موجودات زنده فرصت طلب، می‌شود.

این تخریب بسیار شبیه به برش یکسره درختان در جنگل است. اختلاف اصلی بر سر ترال نگرانی در مورد شدت و طول مدت آثار به جا مانده‌ است. مخالفان بر این باورند که این تأثیرات گسترده، شدید و طولانی مدت هستند. مدافعان معتقدند که تأثیر عمدتاً محدود و از شدت کم در مقایسه با حوادث طبیعی برخوردار است. با این حال، بسیاری از حوادث طبیعی دریا، که باعث اختلال در بستر می‌شوند، در آب های کم عمق اتفاق می‌افتند. در آبهای عمیق و نیمه عمیق، ترال کف می‌تواند به‌عنوان تنها عامل مهم تأثیرگذاردر بستر باشند. ترال کف در بسترهای نرم نیز باعث برهم زدن رسوبات بستر و جایجایی مواد جامد معلق در آب می‌گردد.

یک تور ترال کف می‌تواند در هر ساعت بیش از ۱۰ برابر میزان آلودگی جامدات معلق در آب نسبت به مواد معلقی که منتج از همه فاضلاب های شهری، صنعتی، ماشین های لاروبی رودخانه و عملیات دفع در کالیفرنیای جنوبیمی‌شود را ایجاد کند. اینها را می‌توان به صورت لکه‌ هایی تیره در عکسهای دریایی با کیفیت بالا که توسط گوگل ارتس از آن‌ها عکس‌های دریایی با کیفیت بالا تهیه، به وضوح مشاهده کرد. وقتی لکه‌ های تیره توسط تورترال کف درزیرمحدوده ترموکلاین تولید می‌شود، بر روی سطح پیدا نیستند، اما کمترین اثرات غیرقابل مشاهده آنها هنوز هم رخ می‌دهد، از این تأثیرات پنهان می‌توان به انتقال مداوم مواد آلی آلاینده به زنجیره غذایی دریایی، اشاره کرد.

در نتیجه این فرایند، گستره وسیعی از گونه‌ ها در سراسر جهان تهدید می‌شوند. به‌ طور خاص، ترال می‌تواند مستقیماً با شکستن جزایر مرجانی، و دفن آن‌ها در رسوبات، این جزایر را بکشند. ترال علاوه بر این، می‌تواند به‌طور غیر مستقیم باعث مرگ مرجانها بوسیله زخمی کردن بافت مرجانی، جدا کردن آن‌ها از صخره‌ها وآسیب پذیرنمودن آنها دربرابر عفونت شود. اثر تورهای شیوه‌های مختلف ماهیگیری در جمعیت جهانی مرجانها توسط بسیاری از دانشمندان، بسیار نگران‌کننده اعلام شده‌ است.

پژوهش های منتشر شده نشان داده‌ است که ترال میان سطحی آب سرد مورد نیاز مرجان pertusa Lophelia از بین می‌برد، این مرجان زیستگاه مهمی برای استفاده بسیاری از موجودات زنده در آب های عمیق می‌باشد. ترال میان سطحی یکی از پاکترین روش‌ های صید است، که معمولاً تنها یک گونه را صید می‌کند و آسیبی به بستر دریا نیز وارد نمی‌کند. با این حال، گروه‌های زیست‌ محیطی ابراز نگرانی کرده‌اند که این روش صید ممکن است مسئول حجم قابل توجهی از صیدهای ضمنی، به خصوصپستانداران دریایی (دلفین، پورپویزو نهنگ) باشد.

در موج باز بخوانیم: