یادداشت خانواده بازیگر نقش جمال در پدر سالار در چهلمین روز درگذشت وی
خسرو شجاع زاده بازیگر نقش جمال در پدر سالار روز سه شنبه ۲۴ اسفند ماه ۱۳۹۵ به دلیل سکته مغزی در سن ۷۱ سالگی از دنیا رفت و پیکر وی روز ۲۶ اسفند ۱۳۹۵ پس از برگزاری مراسم ویژه ای در تالار وحدت و تشییع، در قطعه ۸۸، ردیف ۱۴۴، شماره ۵۲۲ بهشت زهرا دفن شد. به همیم مناسبت در چهلمین روز از درگذشت این هنرمند فقید، خانواده ایشان یادداشتی نوشتند که در خصوص فعالیت های او در زمان حیات بود. در این یادداشت که روز جمعه ۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ توسط فرزند خسرو شجاع زاده خوانده شد آمده است :
«چهل روز است که پدرعزیزمان خسرو شجاع زاده، فرزندان و همسرى را که عاشقانه دوست مىداشت، تنها گذاشته و به دیار باقى سفر کرد. تنها مرگ بود که مىتوانست مردى چنان محکم و مهربان در حمایت و عشق به خانواده اش را از ما جدا کند. هرچند باور داریم حضور او در قلب ما و دوستدارانش پایدار خواهد ماند.پدرم خسرو شجاعزاده بازیگر، تهیهکننده و کارگردان سینما و تئاتر، که از شخصیتهاى تاثیرگذار در جریانهاى پیشرو تئاتر دهه۴٠ بود، بازى در ١۶ فیلم سینمائی در نقشهای اصلى و مکمل، از جمله فیلم “آنسوی آتش”، “گاو”، “غریبه و مه”، “دلنمک” و دهها اثر در تلویزیون و تئاتر را در کارنامه بازیگرى خود داشت.»
«کارگردانى ۴ فیلم کوتاه، ۶ نمایشنامه تئاتر که در تالار وحدت، خانه نمایش و تالار هنر به اجرا درآمد را عهده دار بود. دریافت ١۶ لوح تقدیر بابت فعالیت در حوزه دفاع مقدس، از جمله دستاوردهاى وى در این دوران مىباشد. با این وجود پدر طى ٢٠سال گذشته، بنابر یک تصمیم کاملا شخصى از فضاى سینما و تئاتر فاصله گرفت و در ویلاى ساحلی خود در رامسر زندگى میکرد. یک دوره مدیریت خانه تئاتر و تهیه کنندگى ٢٠هزار دقیقه برنامه تلویزیونى در خصوص هنر و تخصص سینما از فعالیتهاى این دوران از زندگى وى بود.»
«پدر همواره همراه و مشوق بازیگران جوان بود و ایمان زیادى به حضور و ورود نیروهاى جوان و جدید در عرصه هنر داشت. وى هیچ زمان با جریان هایى چون اعتراض به حضور چشم رنگىها در سینما همراه نشد. چرا که به عنوان بازیگر حرفهای سینما و تئاتر معتقد بود سینماى گیشه همواره عرصهاى متفاوت و با ویژگیهای خاص خود بوده است که حضور بازیگرانى این چنینى را مىطلبید. هر چند همانطور که خواهرم در مراسم تشیع ایشان اظهار داشت، به عنوان خانواده یک هنرمند ما واقف به شرایط نه چندان مطلوب جامعه تئاتر هستیم و قابل درک است که شاید بسیارى از عزیزان در عرصه تئاتر این امکان را نداشته باشند تا مثل پدرم نزدیک به دو دهه از دارایی شخصی خود بهره برده و از کار دور بمانند، اما این خود پدر بود که انتخاب کرد فعالیت هنرى خود را محدود کرده و در آرامش و دور از هیاهو زندگى کند. و باعث تاسف است که در گذشت وى به بهانه اى براى گله گذارى هایى در خصوص مسائل مادى و معنوى فعالان تئاتر شد. درحالیکه خسرو شجاع زاده انتخاب کرده بود که در آرامش و دور از هیاهو زندگى کند.
روحش قرین آرامشى ابدى.»




در موج باز بخوانیم: