فلسفه پارکور
پارکور نام یک نوع رشتهٔ ورزشی است که فلسفه ی خاص و عمیقی دارد.فلسفه ی اصلی پارکور به ارزش های خاص درون خود و برای آگاهی از توانایی‌های خویشتن و از همه مهمتر مبارزه علیه خویش و پرورش جسم و روح است.به همین سبب پارکور علاوه بر اینکه ورزش است، هنری است که با شیوهٔ زندگی کردن ارتباط تنگاتنگ دارد و فلسفه ای روزانه خوانده می شود. یکی از فلسفه های ورزش پارکور، “اتکا به توانایی های جسمی و ذهنی افراد” برای کمک کردن به کسانی است که در شرایط خاصی قرار دارند. به همین دلیل است که در ورزش پارکور خبری از مسابقه و رده بندی ورزشکاران و غیره نیست، چرا که هر کسی تنها برای خودش و بهبود و پرورش جسم و روحس ورزش می کند نه برای اثبات برتری خود به دیگران. به دلیل ویژگی های خاص ورزش پارکور، بسیاری از افرادی که با این ورزش آشنا می شوند، اصول پارکور را در زندگی روزانه ی خود نیز به کار می‌برند.
به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.
هنر پشت سر گذاشتن کارای موانع با به چالش کشیدن توان فیزیکی و جسمی خود، باعث می‌شود که با موقعیت های زندگی روزانه آسان تر کنار بیاییم. وقتی که یک مانع یا به عبارتی وضعیتی دشوار در زندگی ما پدیدار شود، یک تراسور همانگونه که در پارکور یاد گرفته، سریع و کارا بر آن غلبه می‌کند و بدون تغییر مسیر به راه خود ادامه می‌دهد.
جدا از حرفه ای شدن در حرکات پارکور، قسمت اصلی آموزش و تمرین صحیح پارکور، توانایی غلبه بر ترس و استفاده از آن در زندگی است، چرا که ابتدا باید بتوان بر ذهن و تفکر خود چیره شد تا توانایی حرفه ای شدن در پارکور در ما بوجود آید. کسانی که پارکور تمرین نمی‌کنند معمولا دربارهٔ آین موضوعات چیزی نشنیده یا ندیده اند؛ در صورتی که به گفتهٔ بنیان گذار این هنر، “فلسفه” جزء درونی پارکور است.
در موج باز بخوانید :
