مقاله در مورد دهه فجر
با فرا رسیدن دهه فجر همه ما یاد سرودهای انقلابی و در و دیوارهای آذین بسته شده با پرچم زیبا و سه رنگ کشور عزیزمان ایران می افتیم. تمام این شادی های برای پیروزی انقلاب اسلامی و همچنین رای مثبت نود و نه درصدی در رفراندوم فروردین ۵۸ است که همه به جمهوری اسلامی ایران آری گفتند و باعث شد تا ما این کشور امن را برای زندگی داشته باشیم. بهمن ماه سال ۵۷ اعتراضات و راهپیمایی های مردم شدت گرفت. این راهپیمایی ها در تهران و شهرستانها با فریاد الله اکبر جمعیت میلیونی ترس را بر دل رژیم پهلوی انداخت. به دنبال این راهپیماییها امام (ره) طی پیغامی اعلام کرد که به ایران باز خواهد گشت. بختیار که نخست وزیر وقت بود دست به هر کاری زد تا امام نتواند به ایران بیاید ولی به هر حال امام در دوازدهم بهمن ماه سال ۱۳۵۷ در میان استقبال بی نظیر مردم به تهران بازگشت.

این بازگشت پس از ۱۵ سال دوری از وطن بود. با اینکه امام چند سالی از سالهای دوری از وطن را در عراق وترکیه به سر بردند، اما نهایتا از فرانسه به ایران بازگشتند. وی در زمان خروج از آن کشور، در پیامی خطاب به مردم فرانسه از ملت فرانسه تشکر کردند. زمان ورود امام به فرودگاه، سالن فرودگاه با فریاد الله اکبر به لرزه درآمد، مردم در همان فرودگاه برای مردم سخنرانی کوتاهی داشتند و در نهایت امام را به بهشت زهرا منتقل کردند تا در آنجا برای مردم تشنه عدالت ایران سخنرانی کنند. گویی این سخنرانی با شکوه، انگیزه هایی قویتر از قبل به مردم ایران داد. آنچنان که به فاصله ۱۰ روز یعنی در بیست و دوم بهمن ماه ۱۳۵۷ انقلاب اسلامی ایران و در کلامی بهتر، ملت ایران، بر رژیم ستمگر شاهنشاهی پیروز شد.

هر ساله در طول ایام دهه فجر ( فاصله بین ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه ) مراسم و همایش های زیادی جهت بزرگداشت این انقلاب برگزار میشود همچنین جشنواره فیلم فجر که بزرگترین جشنواره های فیلم ایران است و شامل جشنواره تئاتر و موسیقی ایران نیز می شود در طول دهه فجر برگزار می شود. در روز دوازدهم بهمن به مناسبت سالگرد ورود هواپیمای امام خمینی به ایران در ساعت ۹ و ۲۷ دقیقه زنگ مدارس نواخته میشود همچنین روز بیست و دوم بهمن ماه آخرین روز از دهه فجر نیز به عنوان تعطیل رسمی در کشور ثبت شده و در این روز راهپیمایی های عظیم و باشکوه در سراسر ایران برگزار می شود.
در ادامه گوشه ای از وصیت نامه امام خمینی (ره) درباره دهه فجر را با یکدیگر می خوانیم :
… ما می دانیم که این انقلاب بزرگ که دست جهانخوار و ستمکاران را از ایران بزرگ کوتاه کرد ، تأییدات غیبی الهی پیروز گردید . اگر نبود دست توانای خداوند ، امکان نداشت یک جمعیت ۳۶ میلیون نفری با آن تبلیغات ضد اسلامی و ضد روحانی ، خصوص در این صد سال اخیر و آن تفرقه افکنی های بی حساب قلم داران و زبان مردان در مطبوعات و سخنرانی ها و مجالس و محافل ضد اسلامی و ضد ملّی به صورت ملیّت و آن همه شماره ها و بذله گویی ها و آن همه مراکز عیّاشیر راه پیشرفت و تعالیم و ترقی میهن عزیز خود فعالیت نمایند ، فساد و بی تفاوتی در پیشامدهای خائنانه ای که بدست شاه فاسد و پدر بی فرهنگ اش و دولتها و مجالس فرمایشی که از طرف سفارت خانه های قدرتمندان بر ملت تحمیل می شد و از همه بدتر وضع دانشگاه ها و دبیرستان ها و مراکز آموزشی که مقرّرات کشور به دست آنها سپرده می شد ، با بکار گرفتن معلّمان و استادان غرب زده و یا شرق زده صد در صد مخا لف اسلام و فرهنگ اسلامی بلکه ملی صحیح با نام ملیّت و ملی گرایی گرچه در بین آنها مردانی متعهد و دلسوز بوده اند لیکن با اقلیت فاحش آنان و در تنگنا قرار داد نشان کار مثبتی نمی توانستند انجام دهند…»
در موج باز بخوانید :