هکسره عنوانی ابتکاری و غیر اصولی است که اشاره دارد به اشتباهات املایی در استفاده از حرف ه به جای کسره

اگر اهل دنیای مجازی باشید قطعا میدانید که برخی کلمات یا روش های نوشتاری از اختراعاتی است که افراد در دنیای مجازی دست به دست کرده و ایجاد میکنند. به عقیده برخی کلمه‌ی «هکسره» را نخست‌بار وحیدآنلاین در توئیتر ساخت و از آن استفاده کرد. (وحید آنلاین یه کانال تلگرام و توئیتر فعال است که اخبار به صورت مجازی برای ارسال میشود و به صورت غیر تکراری تمام اخبار و توییت ها را منتشر میکند حال چه درست و چه غلط)

اینکه امروزه بدون توجه به آنچه در فارسی صحیح است کلمات، لغات و عبارات ترکیبی، ترجمه مستقیم از زبانهای دیگر به خصوص انگلیسی و … توسط رسانه های مختلف (حال چه خبری چه طنز و چه فضای مجازی) استفاده شده و بر سر زبانها می افتد فقط باعث معروف شدن آن شخص یا آن رسانه و فضا است و لطمه عمیقی به آینده گویش و نوشتار فارسی به عنوان یه زبان غنی و قدیمی که دارای پیشینه هایی همچون شاهنامه است میزند.

هکسره چیست؟

نگارش صحیح هکسره و قاعده ی آن

برایم پیام فرستاد که «چه آفتابه درخشانی!» پرسیدم «مگه آفتابه گرفتید؟ از این آفتابه مسی‌های دکوری؟» جواب داد «خاک تو سره بی‌ذوقت کنن، آفتابه چیه!» برایش یک عدد زبانِ دراز با چشمک ‌فرستادم و نوشتم «مجید دلبندم، خودت به جای آفتاب درخشان نوشتی آفتابه درخشان. در ضمن سرِ من هم تهش ه نداره.» جواب داد «دسته بابات درد نکنه با این پسر بزرگ کردنش. اصلاً برو گم شو!»

خیلی دوست داشتم همان لحظه بروم گم شوم، ولی طاقت نیاوردم و باز برایش نوشتم «مگر بابای من دسته دارد؟» و چند تا چشم گرد و گشاد هم برایش فرستادم. جواب داد «وای خدا، آخرش منم مثله خودت دیوونه می‌کنی!» فکر کردم دیگر وقتش است واقعاً بروم گم شوم، ولی مگر می‌شد همان‌طور که دارم می‌روم گم شوم، فکر نکنم به معنای مُثله و این‌که مگر مثله با مثلِ و مثه فرق ندارد؟ امان از این هکسره!

«حداقل» چهار تکواژ برای صدای e یا همان کسره داریم:

۱- اضافه: دست شما، مثل من، کتاب خوب، فروغ فرخزاد
من: جان من فدای خاک پاک میهنم
او: جانه من فدایه خاکه پاکه میهنم

۲- به جای «است» و برخی حروف آخر کلمه‌ها در فارسی محاوره: حالم خوبه، می‌خوره، اگه
من: یه امشب شب عشقه، زمونه رنگارنگه
او: یِ امشب شب عشقِ، زمونه رنگارنگِ

۳- نشانه‌ی معرفه در فارسی محاوره‌: دختره، پسره، مغازه‌داره
من: خونه‌ی مادربزرگه هزار تا قصه داره
او: خونه‌ی مادربزرگِ هزار تا قصه داره

۴- پسوند در انتهای اسم‌ها و صفت‌ها: دهنه، انگیزه، روزنه
من: صد دانه یاقوت، دسته به دسته
او: صد دانِ یاقوت، دستِ به دستِ

باید این راهنما را برایش بفرستم، ولی چند وقتی است که رفته‌ام گم شده‌ام! همان طور که چند وقتی است جای قبلیِ کسره و ه هم گم شده و رسیده‌ایم به معضل هکسره. هم در نوشته‌های روزانه‌ی مردم و هم به‌تازگی در رسانه‌های مکتوب، از روزنامه‌ها و پایگاه‌های خبری اینترنتی بگیر تا حتا زیرنویس برنامه‌های تلویزیونی. مثل همان روزنامه‌ای که تیترِ یک زده بود «انرژیه» هسته‌ای… و لابد اگر می‌خواست شعار تزلزل‌ناپذیر چند سال پیش را تکرار کند، می‌نوشت: حقه مسلمه ماست. یادش به خیر، تا همین چند وقت پیش از این «هـ»های اضافه و غلط‌انداز در آخر خیلی از کلمه‌ها خبری نبود و حق، هنوز همان حق بود، نه حقه!