کتاب بی بال پریدن اثر کیست؟

کتاب بی بال پریدن اثر ماندگاری از نویسنده، مدرس دانشگاه و شاعر معاصر ایرانی قیصر امین پور است که به عنوان پیشکشی به پدرش و مادرش که پیش از بال گشودن شاعر پر کشیده بود … تقدیم شده است. کتاب بی بال پریدن قیصر امین پور در سال ۱۳۷۰ منتشر شد که با بهره‌گیری از طنز و نگاهی شاعرانه به مسایل اجتماعی و بیان صمیمیت از دست رفته و اختلاف طبقاتی حاکم بر جامعه پرداخته است. کتاب بی بال پریدن از نظر تلفیق موفق نثر و شعر اثری متفاوت به شمار می‌ رود و در یازده قطعه نثر ادبی شامل قطعه‌ های زیر است :

بی بال پریدن
کتاب‌ ها مثل آدم‌ها هستند.
آدم‌ ها مثل کتاب‌ ها هستند.
زندگی در حاشیه
تقسیم عادلانه
خدا در همسایگی ما
مثل کوچه‌ های روستا
مثل جاده‌های شهر
سرودی برای پاکی
پیش از آفتاب
چراغ سبز

قیصر امین‌ پور متولد ۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۸،روستای گتوند (شهرستان امروزی) از توابع شهرستان شوشتر در استان خوزستان، یکی از تأثیرگذارترین شاعران مرد در دوره انقلاب اسلامی،دوره راهنمایی و متوسطه خود را در مدرسه راهنمایی دکتر معین و آیت اله طالقانی دزفول گذراند و در سال ۱۳۵۷ در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد، ولی پس از مدتی از تحصیل این رشته انصراف داد.قیصر امین‌پور، در سال ۱۳۶۳ بار دیگر اما انین بار در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال ۱۳۷۶ از پایان‌ نامه دکترای خود با راهنمایی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد. این پایان‌ نامه در سال ۱۳۸۳ و از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد.

شاعر کتاب بی بال پریدن، در سال ۱۳۵۸، از جمله شاعرانی بود که در شکل‌ گیری و استمرار فعالیت‌ های واحد شعر حوزه هنری تا سال ۱۳۶۶ تأثیر گذار بود. وی طی این دوران مسئولیت صفحه شعر هفته‌ نامه سروش را بر عهده داشت و اولین مجموعه شعر خود را در سال ۱۳۶۳ منتشر کرد. اولین مجموعه قیصر امین‌ پور به نام “در کوچه آفتاب” دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن “تنفس صبح” تعدادی از غزلها و حدود بیست شعر نیمایی که بعضی به اشتباه این اشعار را سپید می‌پندارند را در بر می‌گرفت. این کتاب از سوی انتشارات حوزه هنری وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی به چاپ رسید. امین پور هیچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد. دکتر قیصر امین‌ پور، تدریس در دانشگاه را در سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. وی همچنین در سال ۱۳۶۸ موفق به کسب جایزه نیمایوشیج، موسوم به “مرغ آمین بلورین” شد. دکتر امین‌ پور در سال ۱۳۸۲ به‌ عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.

قیصر امین‌ پور پس از تصادفی در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماری‌ های مختلف رنج می‌ برد و حتی دست کم دو عمل جراحی قلب و پیوند کلیه را پشت سر گذاشته بود و در نهایت حدود ساعت ۳ بامداد سه‌ شنبه ۸ آبان ماه سال ۱۳۸۶ در بیمارستان دی تهران درگذشت. پیکر این شاعر در زادگاهش گتوند و در کنار مقبرهٔ شهدای گمنام این شهرستان به خاک سپردند. همسرِ امین‌پور، زیبا اشراقی، در سال ۱۳۹۶ با انتشار کتاب “این ترانه بوی نان نمی‌دهد”،سبک‌ شناسی ترانه‌ های قیصر امین‌ پور به قلمِ دکتر مهدی فیروزیان عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، به جمع ناشران کشور پیوست.