دانههای کفیر چیست؟
دانه های کفیر که با نام “قارچ کفیر” هم شناخته می شود، مخلوطی از باکتریهای سودمند و مخمرها با حالت پلی ساکاریدی میباشند. دانه های کفیر، در ظاهر شبیه تکه هایی از گل کلم یا مرجان و رشته ای از دانه ها با قطر دایره ۳–۲۰ میلیمتر میباشند. دانههای کفیر شبیه ژلاتین سفید یا ذره های زرد رنگ و ترکیبی از ۱۳٪ پروتئین با وزن خشک و ۲۴٪ پلی ساکارید هستند و نقل و انتقال شیر در دمای اتاق یا در حرارت ۲۲ درجه سانتیگراد منجر به بیثباتی دانه های کفیر کشت داده شده میشود. ترکیب میکروبی استارتر دانه کفیر شامل؛ لاکتوباسیلوس، استرپتوکوکوس، اسید لاکتیک و مخمر است که در دو کشت به صورت هفتگی و به مدت ۷ هفته شمارش میشوند. دانه های کفیر دارای خاصیت دائمی رشد و تکثیر هستند تا جمعیت آنها همیشه ثابت و پایدار بماند.
همچنین بخوانید : کفیر چیست؟
باکتری های سودمند دانه های کفیر :
- لاکتوباسیل
- لاکتوکوکوس
- لوکونوستوک
- استوباکتر
مخمرهای موجود در دانه های کفیر
- مخمر لاکتوزی
- مخمر غیر لاکتوزی
ترکیبات دانه های کفیر به چند چیز حساس میباشند که در صورت تماس با آنها از بین رفته یا جمعیتشان کاهش مییابد:
- فلزات (قرار گرفتن در مجاورت فلزات آنها را مضمحل میکند)
- نور (این میکروارگانیسمها جهت تکثیر و عملکرد مناسب نیاز به تاریکی دارند)
- هرگونه مواد پادزیست (حتی کلر موجود در آب لوله کشی شهری روی آنها تأثیر منفی دارد)
- حرارت (دمای بالا تأثیر منفی بر آنها گذاشته و به سرحد داغی که برسد آنها را از بین میبرد)
خواص دانه های کفیر
دانه های کفیر دارای ویژگی های ضد باکتریایی و ضد قارچی هستند. استارتر دانه کفیر، توسط مرکز تحقیقات کشاورزی والون (سازمان بررسی کیفیت محصولات کشاورزی) تهیه میشود. دانه کفیر در انگلستان به سهولت در دسترس نیست و بسیار گران بهاست.
در موج باز بخوانیم: