معنی عمق زلزله چیست؟
فاصله بین مرکز و کانون زلزله به “عمق زلزله“ معروف است.هر چه عمق زلزله ها کمتر باشد خرابیهای بیشتری دارد. زلزله ها معمولاً از عمق ۵ کیلومتری تا عمق ۳۰۰ کیلومتری هم مشاهده شده است. اثرات زلزله های با عمق بالای ۳۰۰ کیلومتر بر روی زمین ناچیز است. لرزه شناسان دریافته اند که تقریباً تمام زمین لرزه ها ی با عمق متوسط و عمیق از مناطق دراز گودال های اقیانوسی منشاء گرفته اند یعنی دقیقا جائی که صفحه ها به زیر رانده می شوند. در زلزله های کم عمق معمولاً شدت تکان ها به سرعت از مرکز زلزله کاهش می یابد.
هرچه بزرگی یک زلزله (ریشتر) بیشتر باشد و کانون آن به سطح زمین نزدیکتر، خطرات بیشتری به همراه خواهد داشت.
برای تعیین موقعیت مرکز زلزله از منحنی های زمان سیر (فاصله – زمان) استفاده می شود. اگر موقعیت دقیق یک زمین لرزه و زمان وقوع آن معلوم باشد می توان از روی لرزه نگاشتی که در فاصله ای معلوم ازکانون زلزله ثبت شده، زمان رسیدن اولین پالس موج را تعیین کرد. بنابراین با اندازه گیری فاصله زمانی رسیدن دو فاز زلزله و با دانستن تغییرات سرعت نسبت به عمق، عمق کانون زلزله قابل محاسبه است. این روش در زلزله های عمیق دقیق تر است ولی به هر حال عمق بدست آمده با ۱۵+ یا ۱۵- کیلومتر خطا همراه است
زلزله ها از نظر عمق معمولاً به سه دسته تقسیم می شود:
- زلزله های عمیق : که عمق کانون آن بیش از ۳۰۰ کیلومتر است.
- زلزله های متوسط : که عمق کانون آن بین ۷۰ تا ۳۰۰ کیلومتر است.
- زلزله های کم عمق : که عمق آنها از ۶۰ کیلومتر کمتر است.
زمین لرزه های که به گونه ای غیر عادی عمیق اند به چند طریق قابل تشخیص هستند که مهم ترین آنها عبارتند از:
- اولاً امواج سطحی این زلزله ها بطور غیرمعمولی ضعیف اند.
- ثانیاً زلزله در منطقه خیلی وسیعی احساس می شود با لرزش هایی که تقریباً در تمام نقاط به یک اندازه شدید است.
در موج باز بخوانیم :