معنی حبس تعزیری چیست؟
معنی کلمه تعزیر تنبیه، کیفر، گوشمالی، مجازات، ضرب کمتر از حد و مجازات کردن است که در در حقوق کیفری ایران مجازاتی مادون حد شرعی به این معنا که “تعزیر” مجازاتی برای جرائمی است که در حقوق جزای اسلامی برای آن کیفرها حد، قصاص و دیه در نظر گرفته نشده است.” با این تعریف حبس تعزیری حبسی است که متفاوت با حبس حدی (یعنی حدود الله)، تشخیص و تعیین میزان مجازات در اختیار حاکم (قاضی) است. حبس تعزیری برای جرائمی در نظر گرفته میشود که ریشه شرعی دارند و جزء اعمال حرام محسوب میشوند اما مجازات معینی در شرع برای آنها تعیین نشده است. بر خلاف یک باور رایج، حبس تعزیری قابل فروش نیست، بلکه قابل تبدیل به جزای نقدی می باشد. قوانین کیفری به طور کلی به تبیین سه موضوع میپردازند:
- انجام چه رفتارهایی ممنوع است و به عبارتی، افراد یک جامعه چه کارهایی را نباید انجام دهند؛ از این رفتارهای ممنوعه تحت عنوان جرم یاد میشود.
- افراد یک جامعه در صورت تخلف از این رفتارهای ممنوعه با چه واکنشی روبهرو خواهند شد؛ از این واکنش نیز تحت عنوان «مجازات» یاد میشود.
- برای اینکه این مجازات در خصوص فرد به اجرا درآید، فرد مجرم باید چه شرایطی داشته باشد؛ از این شرایط تحت عنوان «شرایط مسئولیت کیفری» یاد میشود.
مجازات به عنوان واکنشی که جامعه در برابر ارتکاب جرم از خود نشان میدهد، باید پیش از ارتکاب جرم توسط قانونگذار پیشبینی شده باشد و صرفا در این حالت است که میتوان فرد را به علت انجام یک رفتار ممنوعه، به مجازات محکوم کرد اما باید توجه داشت که همهی مجازاتها و کیفرهایی که در برابر نقض رفتارهای ممنوعه (ارتکاب جرم) درنظر گرفته شده است، از حیث نوع و آثار یکسان نیستند. با مراجعه به قانون مجازات جمهوری اسلامی ایران که برمبنای شریعت اسلامی تدوین شده است، با چهار نوع مجازات که افراد در صورت ارتکاب جرم ممکن است به یکی از آنها محکوم شوند، روبهرو میشویم و این چهار نوع مجازات عبارتند از:
- حد : حد به مجازاتهایی از قبیل شلاق، حبس ابد، اعدام، سنگسار و تبعید گفته میشود که نوع و میزان آن در شرع مشخص شده است. برای مثال استعمال مشروبات الکلی (شُرب خَمر) جرمی است که دارای مجازات از نوع حد یعنی هشتاد ضربه شلاق است. علاوه بر اینکه میزان و نوع مجازات حدی در شرع مشخص شده است، موجبات اِعمال این نوع مجازات نیز در شریعت اسلامی احصاء شده است؛ یعنی بهطور مشخص تعیین شده است که فرد در صورت ارتکاب چه نوع رفتاری با این نوع مجازاتها روبهرو خواهد شد و نمیتوان جز برای آنچه که مشخص شده است، این مجازاتها را اعمال کرد.
- قصاص : قصاص مجازاتی است که برای تعرض و آسیب عمدی یک انسان به جسم دیگران درنظر گرفته میشود و به موجب آن فردی که آسیب دیده است، به عنوان مجازات از فرد مجرم قصاص میگیرد؛ یعنی عین همان آسیب را به طرف مقابل وارد میکند. مهمترین تعرض عمدی به جسم دیگران که موجب قصاص مجرم میشود، قتلاست. قصاص به عنوان یک مجازات، حقِ مجنیعلیه (فرد صدمهدیده) است؛ یعنی برای نمونه اگر فردی به صورت عمدی اعضای بدن فرد دیگر را قطع کند، فردی که عضوی از اعضای بدن وی قطع شده است، میتواند در قبال دریافت دیه از حق خود در خصوص قطع عضو مجرم بگذرد و گذشت کند.
- دیه : دیه مجازاتی است که برای تعرض و آسیب غیرعمدی یک انسان به جسم دیگران درنظر گرفته میشود؛ یعنی اگر فردی به صورت غیرعمدی به جسم انسان دیگر صدمهای وارد کند باید دیهی آن صدمه و آسیب را که در قانون مشخص شده است، به فرد آسیبدیده بپردازد. برای مثال اگر در حین رانندگی، فردی با انسان دیگر برخورد کند و به وی صدمه بزند، راننده باید دیهی مقتول را بپردازد.
- تعزیر : تعزیر به مجازاتهایی از قبیل حبس، جزای نقدی و شلاق گفته میشود که میزان و نوع آن در شرع مشخص نشده است بلکه حاکم (یعنی قانونگذار) حسب مورد نوع و میزان آن را تعیین میکند. یک نکته مهم در خصوص این نوع مجازات آن است که میزان مجازات تعزیری نمیتواند از مجازاتهای حدی بیشتر باشد.
حبس تعزیری چیست؟
حبس تعزیری یکی از مجازاتهای تعزیری است که میزان آن در شرع مشخص نشده است و تعیین میزان آن با قانونگذار است اما در هر صورت، میزان آن نباید از مجازاتهای حدی بیشتر باشد. در میان مجازاتهای حدی فقط یک نوع حبس وجود دارد که عبارت است از حبس ابد. برای نمونه یکی از مجازاتهای جرم محاربه، حبس ابد است؛ یعنی افرادی که با در دست گرفتن سلاح و با قصد ایجاد ترس و وحشت در میان مردم امنیت جامعه را برهم میریزند، مرتکب جرم محاربه شدهاند و طبق قانون، قاضی میتواند آنها را به حبس ابد محکوم کند. بر این اساس میزان حبس تعزیری باید کمتر از حبس ابد باشد و حبس ابد نمیتواند به عنوان حبس تعزیری درنظر گرفته شود. برای مثال طبق مادهی ۷۱۴ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، هرگاه راننده در اثر بیاحتیاطی موجب قتل غیرعمدیِ فرد دیگری شود، به شش ماه تا سه سال حبس محکوم میشود. در این مورد که حبس از انواع حبسهای تعزیری است، قاضی میتواند فرد را یا به شش ماه حبس، یا سه سال حبس یا برای مدتی میان این دو مثلا دو سال محکوم کند اما نمیتواند او را به بیش از سه سال یا کمتر از شش ماه حبس محکوم کند. حبس تعزیری به عنوان یکی از مجازاتهای تعزیری همهی احکام این قسم مجازاتها را دارد :
- تعویق صدور حکم : طبق مادهی ۴۰ قانون مجازات اسلامی در صورتی که حبس، تعزیری بوده و میزان آن دو سال یا کمتر از دو سال باشد با وجود برخی شرایط، قاضی میتواند برای مدت ۶ ماه تا ۲ سال صدور حکم را به تعویق بیندازد و در این مدت، به جای زندانی کردن فرد برای وی اموری همچون انجام فعالیتهای حرفهای خاص تعیین کند و پس از سپری شدن مدت مقرر و براساس پایبندی فرد مجرم به دستورات دادگاه، برای فرد حکم صادر کند که در این صورت اگر فرد به تمامیِ دستورات دادگاه در این مدت عمل کرده باشد، امکان این را دارد که از همهی مجازات حبس به طور کلی معاف شود. در این حالت حبس این فرد حبس تعزیری است و با توجه به اینکه صدور حکم حبس وی به تعویق افتاده است، به این نوع از حبس تعزیری، «حبس تعویقی» گفته میشود.
- تعلیق اجرای مجازات : طبق مادهی ۴۱ قانون مجازات اسلامی در برخی از جرایم در صورتی که مجازات تعیین شده برای یک جرم، حبس تعزیری بوده و میزان آن ۱۵ سال یا کمتر از ۱۵ سال باشد، قاضی میتواند پس از صدور حکم و در صورت وجود شرایطی که قانونگذار تعیین کرده است، اجرای تمام حبس یا قسمتی از آن را برای مدت یک تا پنج سال معلق نماید. پس از تعلیق اجرای حبس تعزیری، فرد مجرم به جای زندانی شدن، آزاد میشود و اگر در مدت تعلیق اجرای حبس مرتکب جرم دیگری نشود، این محکومیت از پیشینهی کیفری فرد پاک میشود. در این حالت به این نوع حبس تعزیری، «حبس تعلیقی» گفته میشود.
- مجازاتهای جایگزین حبس : به موجب مادهی ۶۴ قانون مجازات اسلامی افرادی که در جرایم عمدی به یک سال یا کمتر از یک سال حبس تعزیری محکوم میشوند، به مجازاتهای جایگزین از قبیل جزای نقدی و انجام خدمات عمومی رایگان محکوم میشوند. این جایگزینهای حبس صرفا در مورد حبس تعزیری اعمال میشوند.
مجازات بازدارنده
تمام جرایمی که نوع و میزان مجازات آنها توسط قانونگذار ( حکومت به معنی عام کلمه) تعیین شده است نه شرع، مجازات بازدارنده است مانند مجازاتهای مذکور در کتاب پنجم از قانون مجازات اسلامی و این مجازاتها به لحاظ اینکه نوع و میزان و تعداد آنها از طرف شرع معین نشده است، مشمول عنوان تعزیر نیز است. از آنجا که مجازاتهای بازدارنده در فقه و در حقوق ما سابقه ندارد ماهیت آن دارای ابهام است لذا در خصوص آن تعابیر مختلفی صورت گرفته و فرضیه های گوناگونی مطرح شده که مهمترین آن چهار فرضیه به شرح زیر است:
- مجازات بازدارنده همان تعزیر است که براساس قاعده فقهی (التعزیر بما یراه الحاکم) فقها میتوانند نسبت به اعمالی که در شرع گناه محسوب می شود اجرا کنند.
- مجازات بازدارنده در مقابل رفتار افرادی اعمال میشود که از نظر شرعی و نصوص اولیه مرتکب گناه نشدهاند ولی رفتار آنها منجر به اختلال در نظام اجتماعی و ایجاد مفسده عمومی در جامعه اسلامی میشود.
- مجازات بازدارنده مجازاتی است که قاضی میتواند به عنوان مکمل مجازاتهای تعزیری، مرتکبین جرایم را به آن محکوم کند.
- مجازات بازدارنده از مصادیق اجرای نهی از منکر است و از باب حسنه تلقی میشود.
تفاوتهای تعزیر و حد
- تعزیرات کیفرهای نامعین هستند، اما حدود مجازات معین و منصوص بر اساس کتاب و سنت میباشند.
- بر خلاف حد، مقدار و کیفیت تعزیر در صلاحدید حاکم شرع (قاضی) است.
- در تعزیر شخصیت مجرم، وضع روحی و جسمی و زمان و مکان دخالت دارد، در صورتی که حد تابع صدق عنوان است.
- در تعزیر، امید به اصلاح و تأدیب مجرم شرط است، امّا فلسفهٔ اجرای حد، دفاع از مصالح بنیادین جامعه است.
- تعزیر با توبه ساقط میشود، در حدود اختلاف نظر است، ظاهر سقوط آن است در اثر توبه قبل از رسیدن نزد حاکم و قیام بینه.
- تعزیر قابل شفاعت است، اما در حد، وساطت و شفاعت ممنوع است.
- در تعزیر، حاکم اسلامی حق عفو دارد ولی در حد چنین حقی ندارد.