هدف اصلی استعمارگران چیست و چرا دست به استعمار می زنند؟
برای دانستن هدف اصلی استعمارگران ابتدا باید با سه واژه استعمار، استعمار گر و مستعمره آشنا شویم. استعمار واژه ای عربی است که معنای آن “آبادی خواستن” است که امروزه کاربرد این واژه نسبت به معنی اصلی آن متفاوت است و هرجایی که بخواهیم اشاره به زورگویی یا نفوذ و دخالت کشوری قدرتمند در کشوری ضعیف تر کنیم از واژه ی استعمار استفاده می کنیم. اصولا کشورهایی که استعمار می کنند کشورهای استعمارگر نامیده می شوند و عموما همه آنها هدف خود را از استعمار، کمک کردن به کشور ضعیف تر برای آبادانی و رشد و شکوفایی است اما اگر به درستی در تاریخ مطالعه کنید متوجه خواهید شد که فقط زمانی که کشوری دارای منابع انرژی مانند : “نفت، گاز و غیره” و یا “منابع زیر زمینی” یا “موقعیت جغرافیایی استراتژیک و ویژه” باشد، کشورهای قدرتمند برای استعمار آنها دندان تیز می کنند چرا که هیچ کشوری برای رضای خدا تلاش در آبادانی کشوری دیگر نخواهد داشت. شاید ضرب المثل زیبایی در فارسی گویای این واقعیت باشد که هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمیگیرد!
اما حالا که واژه ی استعمار و استعمارگر را شناختیم، باید بدانیم که مستعمره به کشوری گفته می شود که توسط کشور قوی تر به استعمار در میاید. در واقع در این حالت تابع قوانین، شرایط و حتی زبان و گویش آن کشور می شود. در گذشته معمولا کشورها، از طریق دریا کشورهای دیگر را که مرز زمینی با آنها نداشتند مستعمره خود می کردند. مثلا انگلستان از گذشته های دور استرالیا را مستعمره خود کرده و به همین علت زبان مردم استرالیا انگلیسی بوده و حتی همچنان عکس ملکه الیزابت در مراسم های خاص در کنار مقامات اصلی این کشور به چشم می خورد و خوب است بدانید که به صورت رسمی : استرالیا زبان رسمی ندارد و زبان ملی آن انگلیسی استرالیایی است.
از آنجاییکه وقتی کشوری به استعمار کشور دیگری در بیاید استقلال سیاسی و اقتصادی خود را از دست می دهد و در خصوص منابع کشوری تصمیم گیرنده نیست، هدف اصلی استعمارگران را غارت منابع کشورهای مستعمره می نامند.