بیوگرافی داریوش اسدزاده و همسرش طاهره خاتون میرزایی + عکس

بیوگرافی داریوش اسدزاده بازیگر، کارگردان، نویسنده، پژوهشگر و ریاست سابق انجمن بازیگران ایران
داریوش اسدزاده بازیگر، متولد روز جمعه ۱ آذر ۱۳۰۲ شمسی در شهر کرمانشاه است. پدر استاد اسدزاده ارتشی و متولد تهران (ساکن و بزرگ شده خیابان ری) بود اما در دوران ماموریت به کرمانشاه اولین فرزندش یعنی داریوش به دنیا آمد. داریوش اسدزاده اولین فرزند خانواده بود و بعد از خودش صاحب دو خواهر و یک برادر شد. وی تا پنج سالگی به همراه خانواده، در کرمانشاه زندگی کرده و سپس در سال ۱۳۰۷ همراه با خانواده به تهران آمد. استاد داریوش اسدزاده از همان کودکی علاقه بسیاری به کارهای هنری داشت و در ازای خوب درس خواندن از پدرش جایزه رفتن به تئاتر را دریافت میکرد به همین دلیل هر هفته با خواندن خوب تمامی درس ها با پدر به تماشای تئاتر میرفت. داریوش در جوانی ویلون می‌نواخت و طبع شعر هم داشت اما به دلیل شرایط و محدودیت های آن زمان نتوانست به راحتی وارد کار هنری شده و مجبور شد برای دوری از نگاه و افکار بد مردم بعد از پایان دوره دبیرستان استخدام وزارت دارایی شده و کارمند شود.

ورود داریوش اسدزاده به بازیگری
عشق به هنر در وجود داریوش اسدزاده نمرد و همزمان با کار در وزارت دارایی به تحصیل در دبیرستان هنرپیشگی پرداخت. داریوش که از مخالفت پدرش مطلع بود، در خفا و دور از چشم وی وارد این کار شد و وقتی بعد از اتمام دوره دبیرستان وارد هنرستان هنرپیشگی شد (که تازه تأسیس شده بود)، همزمان برای خاطرجمعی پدرش به دانشگاه هم رفت. داریوش که روحیه ای جدی و تلاشگر داشت از همان ابتدا کار هنری خود را جدی گرفت اما ادامه کار هنری و کارمندی برایش ایجاد مشکل کرده بود چرا که نظم و جدیتش در وزارت خانه هم برایش پست و مقام‌های مهمی به ارمغان آورده بود که همین ترافیک در کار هنری و مسئولیت در وزارت خانه باعث شد در ۴۶ سالگی (پسال ۱۳۴۸)، تقاضای بازنشستگی داده و با خیال راحت و تمرکز به فعالیت هنری که علاقه همیشگیش بود بپردازد. داریوش اسدزاده فعالیت هنری خود را بدون هیچ مشوقی و تنها با تکیه بر اراده و پشتکار خودش آغاز کرد و پدرش که خود مسبب آشنایی داریوش با هنر نمایش بود به شدت با فعالیت هنری وی مخالف بود و از او توقع مقام و منصب دولتی داشت و زمانیکه بعد از دومین یا سومین اجرای او که یک اجرای رادیویی بود متوجه ورود او به عرصه هنر شد وی را از خانه بیرون کرد.

هرچند بعد از یک ماه با وساطت اقوام به خانه بازگشت اما پدرش با او قهر بود و تا ۸–۷ ماه با او حرف نزد. البته بعدها وقتی پدرش پیشرفت او را در این عرصه دید او را همراهی می‌کرد. داریوش از همان زمان که در هنرستان بازیگری تحصیل میکرد کار هنری را با چنان علاقه ای دنبال کرد که از ۱۹ سالگی (سال ۱۳۲۱) کار در تئاتر را با بازیگری، کارگردانی و نویسندگی در تئاتر نصر و دهقان (لاله زار) شروع کرد. اولین فعالیت هنری او به ایفای نقش در نمایش کمدی “لیلی و مجنون” در سال ۱۳۲۱ برمیگردد که در تئاتر تهران اجرا میشد. تئاتر تهران اولین مکان ثابت و دائمی بود که در ایران برای تئاتر کلاسیک ساخته شده بود.از تأثیر گذارترین اثرهای نمایشی داریوش اسدزاده می‌توان مجموعه تلویزیونی “خانه سبز” و “سمندون” را نام برد.

آغاز فعالیت سینمایی داریوش اسدزاده
اولین فعالیت سینمایی داریوش اسدزاده ایفای نقش در فیلم “همسر مزاحم” در سال ۱۳۲۸ بود. وی در ۳۳ سالگی (سال ۱۳۳۵) از طرف اداره کل هنرهای زیبای ایران برای بزرگترین فستیوال بین‌المللی تئاتر به پاریش اعزام شد و در آنجا به مدت ۳ ماه به تحقیق و مطالعه پرداخت. استاد اسدزاده پس از بازگشت به ایران از طرف رادیوی ملی دعوت بکار شد و از آنجایی که علاقه اصلی او تئاتر بود به نویسندگی و کارگردانی نمایشنامه‌ مشغول شد و حدود ۲۰ نمایشنامه را خلق کرد و در حدود ۲۰۰ نمایشنامه به ایفای نقش پرداخت. از جمله نمایشنامه هایی که داریوش اسدزاده نویسندگی و کارگردانی آنها را بر عهده داشت میتوان به :

ازدواج فوری
سه زندانی
هنرپیشه
پرواز دخترها
میشل استراگف و مسیو ژوزف

اشاره کرد. آن زمان در بازه های زمانی مشخصی هنرمندان آمریکایی از تئاترهای ایران بازدید میکردند که در یکی از همین بازدیدها (سال ۱۳۴۶)، هنر کارگردانی، نویسندگی، و بازیگری داریوش اسدزاده را خاص و منحصر به فرد شناسایی کرده و یکی از کمپانی های فیلم سازی کشور آمریکا (که در شهر مینیاپولیس بود) دعوت نامه ای برای او ارسال کرد و بدین ترتیب استاد اسدزاده در فیلم “در آمریکا اتفاق افتاد” به تهیه کنندگی “آنرا کرول کتلسون” ، علاوه بر نویسندگی به ایفای نقش پرداخت. این فیلم که مضمون پلیسی داشت، در همان سال‌ها در ایران هم به اکران عمومی درآمد.

داریوش اسدزاده و همسرش
همسر داریوش اسدزاده بانو طاهره خاتون میرزایی است. اما استاد اسدزاده از بانو میرزایی فرزندی ندارند و وقتی ۷۶ سال سن داشتند با ایشان ازدواج کرده اند. استاد اسدزاده در طول زندگی خود ۳ بار ازدواج کرده است و دو فرزند از ازدواج دوم خود دارند. در واقع داریوش اسدزاده و همسر دوم ایشان به نام سهیلا غزلی، صاحب دو پسر بنام های کوروش و آرش شده بودند.

داریوش اسدزاده در مورد عاشق شدن و ازدواج اول خود گفته است : «(باخنده) دراین مورد من عاشق نشدم بلکه دیگران عاشق من شدند. تعدادشان هم خیلی بود. چون هم هنرپیشه بودم، هم جوان و خوش تیپ و قد بلند بودم. بالاخره در ۲۷ سالگی با دختری اصیل و خانواده دار ازدواج کردم. دست روزگار او را از من گرفت و بعدها دوباره ازدواج کردم و از همسر دوم، ۲ فرزند پسر دارم.

استاد داریوش اسد زاده در مصاحبه ی خود، در حالی از فرزندان یاد می کند که آهی عمیق در سینه و اشکی گوشه چشم دارد : «فرزندان من سال هاست که به آمریکا رفته اند. ۴ نوه دارم که همه کمتر از ۱۰ سال سن دارند. نوه هایم را ندیده ام و تنها از طریق اینترنت آن ها را دیده ام…. بچه ها یعنی زندگی، دوست دارم نوه هایم را ببینم و آنها را بغل کنم.»

افتخارات و فعالیتهای ماندگار داریوش اسدزاده

در سال ۱۳۵۱ به عضویت هیئت مدیرهٔ سندیکای سینمای ایران درآمد.
در سال ۱۳۵۵ به تشویق پروفسور دیویدسن جهت مطالعه و پژوهش در امور تئاتر به آمریکا رفت.
در سال ۱۳۶۵ به ایران بازگشت و در عرصهٔ بازیگری در تئاتر و سینما به ایفای نقش پرداخت.
در سال ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ به ریاست انجمن بازیگران ایران منصوب شد.
به مدت پنج دوره عضویت داوران خانهٔ سینما را بر عهده داشت.
نگارش در زمینهٔ تاریخ تئاتر از جمله فعالیت‌های مورد علاقهٔ او بوده که می‌توان به کتابهای سیری در تاریخ تئاتر ایران و خواندنی‌های تاریخی (برگ‌های خواندنی) اشاره کرد.
کتاب جدید داریوش اسدزاده (که در دست نگارش دارد)، تاریخ تئاتر ایران از لاله زار تا شانزلیزه نام دارد.
نگارش کتاب تهران قدیم به روایتی نو که از زبان هیچ‌یک از نویسندگان به تحریر در نیامده است و همچنین نگارش تاریخ سینما را در دست دارد.
جوایز و تقدیرنامه‌های فراوانی را از دولت مردان، استادان و صاحب نظران دریافت نموده است.
دارای دکتری درجهٔ یک هنری از طرف وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی می‌باشد.
دریافت جایزه از پروفسور دیویدسن (استاد تئاتر در آمریکا که به دعوت وزارت فرهنگ و هنر و دانشگاه تهران به ایران آمده بود) – برای ایفای نقش در تئاتری به نام “شهر ما”