معنی تحلیف چیست؟ تفاوت تحلیف و تنفیذ
معنی تحلیف در لغت یعنی : سوگند ادا کردن، سوگندخوردن، قسم خوردن، قسم یاد کردن، سوگنددادن، قسم دادن است.
تنفیذ
در مقابل تحلیف، تنفیذ یعنی : نفوذ دادن ، روان و اجرا کردن فرمان و در علوم فقهی اعتبار بخشی عمل حقوقی قابل ابطال و همچنین اجرای حکم را تنفیذ میگویند.
تفاوت تحلیف و تنفیذ
تحلیف در قوانین دولتی ایران برای مراسمی به کار برده میشود (مراسم تحلیف ریاست جمهوری) که حق حاکمیت نمی آورد. بلکه رییس جمهور منتخب که با تنفیذ رهبر اجازه حاکمیت پیدا میکند. و اگر تنفیذ رهبر نباشد تحلیف بی معنا است.
با تحلیف رییس جمهور در پیشگاه خدا سوگند می خورد که براساس قوانین مشخص کشور حرکت کرده و از آن تخلفی نکند. اگر تخلف کند هم عملش مشروع نیست و هم خلاف سوگند عمل کرده و باید کفاره سوگند(تحلیف) بدهد.
متن اصلی | معنی |
---|---|
تَحْلِیف [عمومی] | تَحْلِیف : [ حلف ]: مص ؛ « لجنهُ التَّحْلِیفِ » : گروهى که براى شرکت در دستگاه قضائى کشور و شغل قضاوت دعوت مى شوند . |
حَلَّفَ [عمومی] | حَلَّفَ : تَحْلِیفاً هُ : او را وادار به سوگند خوردن کرد . |
کاربردهای تنفیذ
- تنفیذ (اجرای) حکم قاضی
- از تنفیذ به معنای نخست، به امضا، اجازه کردن و تأیید نیز تعبیر میشود، مانند تنفیذ عقد فضولی توسط مالک، تنفیذ وصیّت به بیشتر از یک سوم ترکه توسط ورثه.
- تنفیذ حکم به معنای اجرای حکم و انفاذ حکم در کلمات فقها به معنای قضاوت کردن نیز به کار رفته است.