لایحه cft چیست؟ (تأمین مالی تروریسم – Terrorism financing یا financing of terrorism)
تأمین مالی تروریسم “financing of terrorism” که به صورت اختصار CFT نامیده می شود، یکی از لایحه های FATF است که به معنی تأمین مالی تروریسم و تمامی فعالیت هایی که حمایت مالی برای افراد یا گروه های تروریستی فراهم میکند است و قوانین علیه پول شویی و در سرتاسر دنیا استفاده میشود. در واقع در این لایحه هرگونه کمک و فعالیتی در راستای تأمین مالی تروریسم ممنوع است و کشورهایی که این لایحه را قبول دارند، مخالف تروریست هستند. تصویب لایحه CFT از جمله شرایط حذف دائم ایران از لیست سیاه FATF یا گروه ویژه اقدام مالی علیه پول شویی است. کارگروه اقدام مالی که به انگلیسی “Financial Action Task Force” که به اختصار FATF نام دارد، در سال ۱۹۸۹ میلادی از سوی کشورهای گروه هفت (G7) شکل گرفت. گروه هفت نشست وزیران اقتصاد هفت کشور صنعتی است. این نشست در سال ۱۹۷۵ باحضور شش کشور: آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا تشکیل گردید. بعدها کانادا نیز به این گروه پیوست.FATF به عنوان سازمانی بین دولتی اهداف توسعه و پیشرفت واکنش بین المللی در مقابل پول شویی را دنبال میکند. دولت هایی که در خصوص مقابله با سازمان های تروریستی فعالیت می کنند، معمولاً قوانینی برای جلوگیری از پول شویی پولی که صرف تأمین مالی این سازمان ها میشود را هم تصویب میکند. در ایالت متحده آمریکا، قانون Patriot Act بعد از حملات ۱۱ سپتامبر تصویب گردید تا به دولت قدرت مبارزه با پولشویی برای نظارت بر سازمان های مالی را بدهد. Patriot Act بعد از تصویب باعث به وجود آمدن جنجال و مباحثات زیادی در ایالات متحده شد. همچنین ایالات متحده با سازمان ملل برای ایجاد برنامه ردیابی مالی تروریستی همکاری کرده است. قوانینی به وجود آمدند تا تأمین مالی تروریسم و پولشویی را خنثی سازند.
در ابتدا تمرکز بر مبارزه با تأمین مالی تروریسم (CFT) بر سازمان های غیر انتفاعی مانند کسب و کارهای خدمات دهنده مالی ثبت نشده MSBs (شامل بانکداری زیرزمینی یا حواله) و خود این اعمال مجرمانه بود. گروه ویژه اقدام مالی علیه پولشویی FATF نه پیشنهاد ویژه برای CFT مطرح کرد (در ابتدا ۸تا و پس یک سال نهمین افزوده گردید) این ۹ پیشنهاد به استانداردهای جهانی برای CFT تبدیل شدند و تقریباً همیشه در رابطه با ضدپولشویی اثرگذار ارزیابی شدهاند. از مکانیسم لیست سیاه FATF (لیست NCCT) برای مجاب نمودن کشورها برای ایجاد تغییر استفاده شد. تامین مالی تروریسم و پولشویی که اغلب در قوانین و مقررات مرتبط هستند، در واقع دو مفهوم متضاد هستند. پولشویی فرایندی است که صورت میگیرد تا پول به دست آمده از فعالیتهای مجرمانه با ظاهری قانونی وارد سیستم مالی گردد. در صورتی که تأمین مالی تروریسم به منابع تامینکننده پول اهمیتی نداده، بلکه صرف چه کاری میشوند حائز اهمیت است. یک تحقیق دقیق در مورد ارتباط یافت شده میان جرایم سازمان یافته و سازمانهای تروریستی که در ایالات متحده آمریکا و دیگر مناطق دنیا که نقاط پیوند جرم-جنایت هستند در مبحث پزشکی قانونی چاپ شدهاست. مقالهٔ پری، لیختنوالد و مک کنزی بر همکاری گروههای کاری چند-سازمانه، ابزارهایی که میتواند برای شناسایی، نفوذ و از بین بردن سازمانهایی که فعالیتشان در کنار نقاط پیوند جرم-جنایت میباشد تأکید میکند. تروریست ها از فعالیت های کلاهبردارانه ی کم ارزش ولی پر سود برای تأمین مالی عملیاتشان استفاده میکنند. گروههای شبه نظامی در ایرلند شمالی از کسب و کارهای قانونی مانند هتلها، بارها، و خدمات تاکسی تلفنی برای پول شویی و تأمین مالی فعالیتهای سیاسی استفاده میکنند. حتی فراتر از وضعیت ایرلند، در بعضی از موارد تروریستها در کسب و کارهای مالی فعالیت میکنند تا بتواند راحت تر پول جابهجا کنند. جابهجا کردن حجم زیاد پول از طریق موسسات مالی یک روش مرسوم برای این کار است، امروزه خیلی از آن ها از طریق سیستم های پرداخت آنلاین این کار را انجام میدهند. هرچند روشهای قدیمی همچنان منسوخ نشدهاند. تروریست ها همچنان پول را از طریق حواله جات، شرکتهای انتقال وجه و از طریق باجه های دریافت پول بینالمللی منتقل میکنند و در کشورهای که قوانین کنترلی خیلی محکم نیستند، خیریه ها نیز ابزاری برای شستشوی پول هستند.