راهبه کیست؟
راهبه ها که در انگلیسی با نام های nun یا sister و یا votary شناخته می شوند، خواهر روحانی در کلیساها، صومعه ها و دیرها هستند.در واقع راهبه زنی مذهبی و پاکدامن است که با فقر، پاکدامنی و خشوع زندگی میکند.
به روحانی های زاهد زن راهبه و به روحانی های زاهد مرد راهب گفته می شود. راهبه ها به دلایلی مانند اینکه تصمیم گرفته باشد تمام زندگی خود را وقف کمک به مردم بکنند و یا علاقه ی باطنی به زهد، به صورت داوطلبانه جامعه را ترک کرده و زندگی خود را به عبادت و تفکر در “صومعه” یا “دیر” میگذراند.
صومِعِه ساختمانی است که راهب ها و راهبه ها تحت سرپرستی یک رئیس که می تواند مرد یا زن باشد در آن زندگی می کنند. درقرون وسطی صومعههای بسیاری در سراسر اروپا ساخته شدند که بعضی از این صومعه ها کلیساهای زیبایی داشتند که زیر نظر صومعه اداره می شد.
یک صومعه اغلب دارای یک محوطه باز با تالار بزرگ، ایوان سرپوشیده برای قدم زدن، مطالعه و تفکر راهبان و یک خوابگاه برای استراحت آنهاست. درون صومعه آشپزخانه، اصطبل، انبار و اتاق میهمان نیز وجود دارد و درون دیوارهای آن باغچه های صیفی جات ایجاد می شود. راهب ها غذای خود را در سالن بزرگ غذاخوری می خورند و علاوه بر این گاهی اوقات راهب ها و راهبه ها غذای خود را در سکوت کامل صرف میکردند و در حین غذا خوردن به آیاتی از کتاب مقدس گوش میدادند.
راهبه ها و راهب ها هر نوع کاری از جمله نظافت، آشپزی، نجاری، کشاورزی و پرورش زنبور عسل انجام می دهند و حتی بعضی از صومعه ها به خاطر محصولاتشان مانند دارو و پنیر معروف هم شده اند.
در قرون وسطی راهب ها از معدود افراد باسواد آن روزگار بودند و دستخط و کتاب های مصور آنها بسیار گران قیمت بود. تقریباً تمامی صو معه ها دارای کتاب خانه ای بودند که راهبان تحصیل کرده به رونویسی کتاب ها و تألیف کتب پزشکی، تاریخی، و فلسفه میپرداختند. در طی سالهای ۱۵۲۴ تا ۱۵۴۰، به دستور “هنری هشتم” تمام صومعههای انگلستان تعطیل شدند و مالکیت زمین هایشان نیز از بین رفت.
در موج باز بخوانیم: