سرنوشت آدمی چگونه شکل می گیرد؟
سرنوشت واژه ای است که در معنای ظاهری یعنی آن چیزی که به قول مادربزرگ ها روی پیشانی هر انسانی نوشته شده است. در واقع این نوع نگاه به زندگی، یعنی اتفاقات و مواردی برای انسان تعیین شده است که او در مسیر زندگی دنیوی خود به آنها برخورد می کند در صورتیکه خودش در آن زمینه اختیاری نداشته و سرنوشت اینگونه برایش خواسته است. به عبارت دیگر به عقیده جبرگرایان از آنجاییکه انسان به جبر آفریده شده و به جبر از دنیا میرود، تمام اعمال او جبری است. زیرا تک تک افعال در طول عمر انسان دخالت دارد و این در حالی است که بر اساس اعتقاد اغلب فرق و مکاتب مخالف و موافق جبرگرایی موضوع مرگ و تولد نوعی جبر تکوینی است در نتیجه هر آنچه با جبر آغاز و با جبر به پایان رسد با جبر در حال وقوع است. جبر گرایان معتقدند که اختیار انسان نه در افعال او بلکه در تفکر و جهانبینی اوست و بر پایه همین تفکر انسانها به بهشت یا دوزخ میروند. اما کار مای واقعی تفکر کردن است.
“سوامی شیواناندا”
تفکر عینیت می یابد و به عمل تبدیل می شود. اگر به ذهنتان اجازه دهید به افکار آموزنده بپردازد شخصیتی اصیل می یابید. اگر افکار منفی را در سر بپرورانید شخصیتی پست و فرومایه پیدا می کنید.بنابراین با پرورش افکار والا شخصیت خود را شکل می دهید. شما عملی را می کارید و عادتی را برداشت می کنید، عادتی را می کارید و شخصیتی را برداشت می کنید. شخصیتی را می کارید و سرنوشت را برداشت می کنید. بنابراین سرنوشت ساخته و پرداخته خود شماست.شما باید مراقب تک تک افکار، سخنان و اعمال خود باشید. اراده انسان همواره آزاد بوده و خواهد بود. اما خودخواهی این آزادی را تضعیف کرده است.آدمی می تواند با خلاصی از علایق پست، پسندها و ناپسندها اراده خود را تصفیه کرده و آن را قوی و فعال سازد.
“اندرو متیوس”
وقتی احساس افسردگی و عصبانیت می کنید و از خود می پرسید:”مگه از این بدتر هم میشه؟”
پاسخ این است:”کجاش رو دیدی؟!”
تغییر دادن احساسات ،تغییر سرنوشت است.
سرنوشت ما در کودکیمان رقم میخورد!
دوران کودکی تاثیر بسیار مهم و بسزایی در بزرگسالی آدمی دارد و قسمت زیادی از هویت و شخصیت انسان در دوران کودکی شکل می گیرد. از طرفی دیگر هیچ کسی در دنیا وجود ندارد که در کودکی آسیب ندیده باشد و کاملاً درست و صحیح و یا سالم و بدون آسیب به هشت سالگی رسیده باشد. اگر ما در دوران بزرگسالی این زخم ها و اسیب ها را با رفتن پیش یک روانکاو و یا روانشناسی و آگاهی و دانایی حل نکنیم و بر آنها مرهم نگذاریم بی شک بسته به آن آسیب ها و مقدارشان زندگی در بزرگسالی ما را خراب خواهند کرد!
بنابراین باید آسیب های دوران کودکی را درست کنیم و گرنه هم زندگی خود هم زندگی همسر خود و هم بچه ها را خراب خواهیم کرد و در این باره هیچ شوخی هم وجود ندارد و هیچ استثنایی هم وجود ندارد. ممکن است شما مسئول زمین خوردنتان نباشید، اما مسئول از جا بلندشدنتان هستید. عمر شما از زمانی شروع می شود که اختیار سرنوشت خویش را در دست می گیرید و شما به تنهایی نویسنده کتاب زندگیتان هستید! پس قلم سرنوشت را دردست بگیرید و قصه خودتان را بنویسید. خدا می داند چه تعداد افرادی ارزو دارند جای شما باشند!
پس به خودتان افتخار کنید. امروز اولین روز از بقیه عمر شماست.لطفا لذت ببرید!