کدام سوره بلندترین سوره قرآن است؟
بلندترین سوره قرآن، سوره بقره است که در مدینه بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم نازل شده است. سوره بَقَره، دومین و طولانی ترین سوره از قرآن کریم است و معنی بقره گاو ماده می باشد. سوره بقره دارای ۲۸۶ آیه ،۶۲۲۱ کلمه و ۲۶۹۵۱ حرف است و در ترتیب مصحف، سوره بقره نخستین سوره از مجموعه “سبع طُوَل” سوره های طولانی آغازین قرآن به حساب میآید. سوره بقره به نوعی مقدمه ای بسیار مناسب و عالی برای دیگر سوره های قرآن کریم است که به شرح موضوعات مهمی پرداخته است. در واقع سوره بقره پس از سوره فاتحه الکتاب، پیش درآمدی مناسب برای دیگر سوره های قرآن کریم دانسته می شود. شمار و طولانی بودن آیات، کلمات و حروف سوره بقره، از تمامی سورههای قرآن کریم بیشتر است و از نظر شمار و فراوانی رتبه اول را دارد.
طولانی ترین سوره قرآن دارای ۲۸۶ آیه است
محتوای سوره بقره
سوره بقره به عنوان طولانی ترین سوره قرآن کریم، به موضوعات مهمی از جمله موارد زیر اشاره دارد:
- توحید و شناسائى خدا مخصوصاً از طریق مطالعه اسرار آفرینش
- معاد و زندگی پس از مرگ، مخصوصاً مثال هاى حسّى آن مانند داستان ابراهیم و زنده شدن مرغ ها و داستان عزیر
- اعجاز قرآن و اهمیت این کتاب آسمانى
- بحث هائى بسیار مفصل و طولانى درباره یهود و منافقان و موضع گیرى هاى خاص آنها در برابر اسلام و قرآن، و انواع کارشکنى هاى آنان در این رابطه.
- بحث هائى در زمینه تاریخ پیامبران بزرگ مخصوصاً ابراهیم(علیه السلام) و موسی(علیه السلام).
- بحث هائى در زمینه احکام مختلف اسلامى از جمله نماز، روزه، جهاد در راه خدا، حج و تغییر قبله، ازدواج و طلاق، احکام تجارت و دین، و قسمت مهمى از احکام ربا.
- بحث هاى فراوانى در زمینه انفاق در راه خدا.
- مسأله قصاص و تحریم قسمتى از گوشت های حرام و قمار و شراب و بخشى از احکام وصیت و مانند آن.
درون مایه ی سوره بقره چیست؟
سوره بقره با اشاره به تردید ناپذیری هدایت قرآن کریم آغاز شده و انسان ها را در برابر منادیان خدا گروه بندی می کند و رویکردهای مختلف اهل کتاب، به ویژه یهودان را در زمان نزول آیات بیان میکند. سپس در پی فراخواندن همگان به بندگی خدا و تقوای الهی، با بیانی دیگر به نفی تردیدها از قرآن کریم پرداخته و ستیزه جویان با پیامبر اکرم (ص) و قرآن را وعده عذاب داده و خداباوران را به بهشت بشارت میدهد.
- در مقام براعت استهلال، به خرده گیری های یهودان از تمثیل های قرآن اشاره کرده و از پیمان شکنی، ناجوانمردی و فسادانگیزی، به عنوان عامل عمده زیانکاری کافران یهودیان سخن به میان میآورد.
- پس از آن، به فراخوان عمومی بندگی و فرمانبرداری خداوند باز میگردد و کفر ورزیدن به خدای یکتا را، پدیدهای بس شگفت مینمایاند؛ زنده کردن مردگان را کار مستمر خداوند، و پیشگاه خداوند سبحان را پایان راه تمامی مؤمنان و کافران عنوان میکند.
- آنگاه با اشاره به آغاز آفرینش زمین، پیدایش آسمان، داستان خلقت آدم و حوا، گفت و گوی فرشتگان با خدا و سجده آنان به آدم، ابلیس را به موجب نافرمانی خدا پیشرو و پیشتاز کافران قلمداد میکند
- سرانجام، سرگذشت بهشت آدم و فریب ابلیس و هبوط انسانهای نخستین را بر زمین، مقدمه ای قرار میدهد که بیان کند «راز رستگاری، پیروی از هدایت الهی، و کفر و تکذیب، سبب بدبختی و عذاب ابدی است».
در موج باز بخوانیم: