پرویز پورحسینی
پرویز پورحسینی پیشکسوت دنیای هنر در زمینه بازیگری، متولد ۲۰ شهریور سال ۱۳۲۰ در شهر تهران است. وی در سال ۱۳۴۸ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و از رشته بازیگری در سال ١٣۵۴ فارغ التحصیل شد. وی یک پسر به نام پورنگ متولد ۱۳۵۳ دارد که از او ۲ نوه یک پسر به نام سپهر (۱۱ ساله) و یک دختر به نام ستاره (۹ساله) دارد.
پرویز پورحسینی از شاگردان استاد حمید سمندریان بوده و در سال ١٣٣٩ زمانیکه ۱۹ ساله بود، یک دوره آموزشی در کلاسهای آزاد هنرهای دراماتیک (خوارزمی) وی گذرانده بود، در آن زمان حمید سمندریان به تازگی از آلمان به ایران بازگشته بود و دوره های شبانه ی آموزشی برگزار میکرد و دقیقا یه دلیل همین آشنایی
پرویز پورحسینی با استاد سمندریان بود که در سال ۱۳۴۰ نمایش «مرد گل بدهی» را به مراهی پرویز فنیزاده و به کارگرانی حمید سمندریان در تلویزیون اجرا کرد و در تشکیل گروه نمایشی “پاسارگارد” در سال ١٣۴١ که با مشارکت پری صابری بود مشارکت کرد. فعالیت سینمایی
پرویز پورحسینی با بازی در فیلم “چشمه” (آبی آوانسیان) در سال ١٣۵١ شروع شد.
پرویز پورحسینی عاشق کار کردن در حوزه چاپ و نشر کتاب بوده و در مصاحبه های خود گفته است اگر بازیگر نمیشد حتما به سراغ اینکار میرفت. وی از رضا بابک به عنوان یکی از بهترین دوستانش و شخصی بسیار بامعرفت یاد میکند. وی مجموعه آدمهایی که با آنها کار ، رفاقت و یا زندگی کرده است را به نوعی مهمترین معلمهای خود می داند که از چیزهای زیادی از آنها آموخته است. پرویز پورحسینی اصل مهم ماندگاری در دنیای هنر را تلاش مستمری میداند به شکلی که هنرمند تا روزی که نفس میکشد باید تلاش کند و در کنار آن صداقت در انجام کارها داشته باشد.
پرویز پورحسینی در خصوص درآمد هنرمندان بازیگر و انتخاب شغل دوم معتقد است : «اگر در انتخاب رشته هنری به عقب برگردم آرزو داشتم که کار دیگری در کنار بازیگری می داشتم. شدیدا به نسل جوان توصیه میکنم که در کنار کار هنری، شغل دیگری برای امرارمعاش داشته باشند. چون هنر در کشور ما درحالحاضر بهعنوان یک شغل به رسمیت شناخته نشده و شاید اگر من هم به عقب برمیگشتم، شغل دیگری هم در کنار بازیگری انتخاب میکردم؛ یعنی اگر میدانستم که وضع اینگونه خواهد شد، ممکن بود شغل دیگری هم در کنار بازیگری داشته باشم. شغلی که به حرفهام لطمه وارد نکند را برای روزهای مبادا انتخاب میکردم چون دیده شده اکثر پیشکسوتان ما در شرایط بدی روزهای آخر عمرشان را گذراندهاند. از آخرین کارهای پرویز پورحسینی میتوان به “قاتل اهلی (۱۳۹۵)” ، “صله سحر (۱۳۹۴)” ، “دوران عاشقی (۱۳۹۳)” ، “رستاخیز (۱۳۹۱)” و سریالهای : عاشقانه(۱۳۹۵) ، میکائیل (۱۳۹۴) ، بچه های نسبتا بد(۱۳۹۲) ، هفتسنگ(۱۳۹۳) ، تلهفیلم «نغمهٔ نوروز» (۱۳۹۱) و شیدایی(۱۳۹۰) را نام برد.
سریالهای تلویزیونی ماندگار و درخشان از پرویز پورحسینی
از مهمترین سریالهایی که پرویز پورحسینی در آنها به ایفای نقش پرداخته است میتوان : «زهر کوی»، «امیرکبیر»، «روزی روزگاری»، «دومین انفجار»، «اتومبیل»، «تصویر یک رویا»، «بافته های رنج»، «روز ایپریت»، «حضرت مریم»، «همسفر»، «شب دهم»، «ملاصدرا»، «باران عشق» و «روزهای بیاد ماندنی» را نام برد.
افتخارات پرویز پورحسینی
- کاندیدای بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلم های «اوینار» و «طلسم» در جشنواره فیلم فجر
- دریافت دیپلم افتخار از جشنواره فیلم فجر برای بازی خوب در فیلم «مریم مقدس» در نقش زکریا
خاطرات کودکی پرویز پورحسینی و کتاب خواندن هایش
پرویز پورحسینی : «در کودکی ناچار به کار کردن بودم و شغل من کار در یک صحافی بود. در صحافی کتابها و مجلات زیادی از زیر دستم میگذشت و در مواقع استراحت بسیاری از آنها را مطالعه میکردم و گاهی آنقدر محو خواندن میشدم که به من ایراد میگرفتند. اکثر کتابها تاریخی بود و گاهی کتابهای نادر و کمیاب و از همین جا بود که من به کتاب علاقهمند شدم. در خانه وقتی همه میخوابیدند چراغ نفتی را بالای سرم میگذاشتم و انار دانه شده با گلپر میخوردم و کتاب میخواندم و لذت اینگونه کتاب خواندن آن هم در آن سکوت عمیق هنوز برایم شیرین است و اینگونه بود که من به ادبیات علاقهمند شدم.»
در موج باز بخوانیم: