آیا روز کارگر تعطیل است؟
براساس مبحث سوم قانون کار جمهوری اسلامی ایران که به تعطیلات و مرخصی ها کارگران می پردازد، روز کارگر تعطیل رسمی برای کارگران تمام کارگاه ها است و کارگران در روز کارگر مانند جمعه ها، تعطیل هستند و حقوق روز کارگر برای کارگران می بایست مطابق روزهای تعطیلات رسمی برای آنها محاسبه شود و کارفرما اجازه ندارد کارگر را مجبور به حضور در محل کار در این روز تعطیل بکند مگر اینکه توافقی بین کارگر و کارفرما باشد که آن هم باید با لحاظ شدن حق اضافه کاری کارگر در روز تعطیل برای کارگران باشد.در روز جهانی کارگر یا روز کارگر (International Workers’ Day) در روز اول ماه مه هر سال در برخی کشورها جشن روز کارگر برگزار می شود. براساس ماه های میلادی اول ماه می میلادی برابر با ۱۱ ام اردیبهشت ماه هر سال است که علارغم جابه جایی یک روزه روزهای میلادی در سال های کبیسه اما در طبق قوانین تقویم ایران، همچنان ۱۱ اردیبهشت روز کارگر است. ماده ۶۳ قانون کار جمهوری اسلامی ایران : «علاوه بر تعطیلات رسمی کشور ، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جزو تعطیلات رسمی کارگران به حساب می آید.»
همچنین بخوانید :تبریک روز کارگر
علت نامگذاری روز کارگر چیست؟
در سال ۱۸۸۶ در شیکاگو امریکا اعتصاب و تجمع کارگران آمریکایی برای تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات روزانه کار از ده ساعت به ۸ ساعت شکل گرفت بود که براساس این اعتراضات قرار بود در اول ماه می همان سال قانون ۸ ساعت کار اجرا شود اما نشد.به همین دلیل از روز اول ماه می کارگران در سراسر امریکا دست به اعتصاب و تظاهرات زدند و در یک هزار و دویست کارخانه و کارگاه، اعتصاب صورت گرفت، تا اینکه در چهارمین روز اعتصاب کارگران در شیکاگو و در حالیکه سخنرانان تظاهرات سوار بر بر یک گاری بزرگ تظاهرات کنندگان و شعارها را هدایت می کردند، پلیس اطراف این گاری را گرفت و خواست که تظاهر کنندگان متفرق شوند. اما در همین حین ناگهان انفجاری صورت گرفت و باعث کشته یک مأمور پلیس و مجروح شدن چند کارگر و پلیس دیگر شد. در نتیجه این التهاب، پلیس به سوی کارگان معترض تیراندازی کرد و عده ای از آنها را کشت و نهایتا با اعمال خشونت موفق شد جمعیت را پراکنده سازد و هشت تن به عنوان مسبّب دستگیر شدند که پنج نفر از آنان کارگر مهاجر آلمانی و یکی هم آلمانی تبعه آمریکا بود. دادگاه یکی از این دستگیرشدگان را به ۱۵ سال حبس محکوم کرد و بقیه محکوم به اعدام شدند که فرماندار ایالت مجازات دو تن از کارگران دستگیر شده را به حبس ابد تخفیف داد و پنج نفر دیگر آماده برای اجرای حکم اعدام شدند. در این مسیر یکی از کارگران پیش از رسیدن موعد اعدام خودکشی کرد و ۴ نفر دیگر به دار آویخته شدند. با رسیدن اخبار مربوط به این تظاهرات و کشتار و اعدام کارگران به سایر کشورها، در گوشه و کنار جهان مراسم یادبود کارگران برگزار شد و این یادبود رسم هر سال شده و تکرار شد و به تدریج اول ماه مه، روز جهانی کارگر عنوان گرفت و از آنجا که کارگران اعدام شده در شیکاگو، عمدتاً آلمانی بودند، حزب نازی آلمان روز اول ماه مه را از سال ۱۹۳۳ روز ملی و تعطیل عمومی اعلام کرد. این تظاهرات کارگران در امریکا نتیجه فوری نداشت، اما مؤثر واقع شده و سبب شد نهایتا هشت ساعت کار برای کارگران در بیشتر کشورهای دنیا مرسوم شده و ۱۰ ساعت کار کارگری لغو شود.